Igelstrem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb
Herb

Igelstrem (Igelström) – herb szlachecki[1].

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu czerwonem – na rzece wężykowatej srebrnej prawo-ukośnej, pięć czarnych kroczków czy pijawek w kierunku pasa: dwa, jeden i dwa. Nad tarczą trzy hełmy: nad pierwszym z koroną baronowską o siedmiu pałkach – dwa skrzydła barkami w lewo, nad drugim z koroną szlachecką łabędź biały z czarnym kroczkiem czy pijawką w dziobie czerwonym, nad trzecim z koroną baronowską o siedmiu pałkach – dwa skrzydła barkami w prawo[2].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Rodzina szwedzka, nobilitowana w r. 1645, osiadła w XVII w. w Inflantach, przypuszczona w r. 1768 do indygenatu polskiego. z tytułem baronowskim. Jedna jej gałąź otrzymała tytuł hrabiowski w Saksonii w r. 1792[3][4].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Jedna rodzina herbownych (herb własny)[3]:

Igelstrem[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 192.
  2. S. J. Starykoń-Kasprzycki red.: Polska encyklopedja szlachecka. T. II. Warszawa: Instytut Kultury Historycznej, 1935, s. 207.
  3. a b S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. VI. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1937, s. 117.
  4. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897-1906, s. 113.
  5. Tadeusz Gajl, Herbarz Polski – [dostęp 06.02.2015]