Przejdź do zawartości

Igor Siergiejew (wojskowy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Igor Siergiejew
Игорь Дмитриевич Сергеев
Ilustracja
Marszałek Igor Siergiejew (1999)
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1938
Wierchnyj, Ukraińska SRR, ZSRR

Data i miejsce śmierci

10 listopada 2006
Moskwa, Federacja Rosyjska

Stopień wojskowy

marszałek Federacji Rosyjskiej

Minister obrony Federacji Rosyjskiej
Okres

od 22 maja 1997
do 28 marca 2001

Poprzednik

Igor Rodionow

Następca

Siergiej Iwanow

Odznaczenia
Bohater Federacji Rosyjskiej
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi wojskowe” Order Honoru Medal Żukowa Order „Manas” Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal Jubileuszowy „300 lat Rosyjskiej Floty” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „Za nienaganną służbę” I Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” II Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” III Klasy (ZSRR)
Order Świętego Dymitra Dońskiego I klasy
Siergiejew podczas rozmowy z prezydentem Federacji Rosyjskiej Władimirem Putinem w grudniu 2000
Igor Siergiejew podczas spotkania w Pentagonie z Donaldem Rumsfeldem w 2001
Pomnik marszałka Igora Siergiejewa w Makiejewce

Igor Dmitrijewicz Siergiejew (ros. Игорь Дмитриевич Сергеев; ur. 20 kwietnia 1938 w Wierchnyja, zm. 10 listopada 2006 w Moskwie) – rosyjski wojskowy, polityk i działacz państwowy. Minister obrony Federacji Rosyjskiej w latach 1997–2001. Jedyny marszałek Federacji Rosyjskiej. Bohater Federacji Rosyjskiej. Doktor nauk technicznych (1994)

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 1955 rozpoczął służbę w Armii Radzieckiej. W 1960 ukończył z wyróżnieniem Czarnomorską Wyższą Szkołę Marynarki Wojennej w Sewastopolu. Później został jeszcze absolwentem Wojskowej Akademii imienia F. E. Dzierżyńskiego (w 1973) oraz Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K.J. Woroszyłowa (w 1980).

Służył na różnych stanowiskach dowódczych i sztabowych w Strategicznych Wojskach Rakietowych, gdzie od 1992 był szefem sztabu.

Nominowany przez prezydenta Jelcyna na ministra obrony Federacji Rosyjskiej w 1997. Po katastrofie okrętu podwodnego Kursk na Morzu Barentsa w roku 2000 przyjął odpowiedzialność za tę tragedię i w marcu 2001 został zdymisjonowany: ministrem obrony został wówczas Siergiej Iwanow.

Po odejściu z funkcji ministerialnej, jeszcze tego samego dnia objął funkcję pomocnika prezydenta Federacji Rosyjskiej ds. stabilności strategicznej. Do jego obowiązków na tym stanowisku należało opracowywanie propozycji dotyczących zapewnienia stabilności strategicznej i jej umocnienia w dziedzinie bezpieczeństwa wojskowego państwa. 30 marca 2004 został odwołany z tego stanowiska. Od 2002 koordynował działalność publicznych organizacji weteranów. Został mianowany wiceprzewodniczącym Rosyjskiego Komitetu Organizacyjnego „Zwycięstwo”. Od 2005 do 2006 pełnił funkcję prezydenta Klubu Dowódców Wojskowych Federacji Rosyjskiej[1].

Został pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Сергеев Игорь Дмитриевич [online], www.warheroes.ru [dostęp 2020-06-23].
  2. Указ Президента Российской Федерации от 28.03.2001 г. № 351 [online], Президент России [dostęp 2020-06-23] (ros.).
  3. Указ Президента РФ от 20 апреля 2003 г. № 447
  4. Маршал Сергеев дождался звезды [online], www.kommersant.ru, 25 grudnia 1999 [dostęp 2020-06-23] (ros.).
  5. Елена Баталина, Улица в честь единственного маршала РФ Сергеева появится в Москве [online], Известия, 20 kwietnia 2017 [dostęp 2020-06-23] (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]