48°54′04″N 38°26′45″E/48,901111 38,445833Lisiczańsk
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Powierzchnia |
95,64 km² | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380-6451 | ||||
| Kod pocztowy |
93100–93199 | ||||
Położenie na mapie obwodu ługańskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 48°54′04″N 38°26′45″E/48,901111 38,445833
| |||||
Portal  Ukraina
| |||||
Lisiczańsk[2] (ukr. Лисичанськ, Łysyczanśk) – miasto na Ukrainie, w obwodzie ługańskim, nad Dońcem. Najstarszy ośrodek eksploatacji węgla w Donieckim Zagłębiu Węglowym, a także ośrodek przemysłu chemicznego, szklarskiego, maszynowego, spożywczego, odzieżowego i materiałów budowlanych[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość została założona w 1710 roku.
Wydobycie węgla rozpoczęło się w 1721 roku.
W 1806 r. otwarto szkołę Steiger - pierwszą szkołę górniczą we współczesnej Ukrainie.
W 1879 r. poprowadzono linię kolejową z Popasnej do Łysyczańska, a w 1895 r. dzięki połączeniu kolejowemu z Kupiańskiem Łysyczańsk uzyskał dostęp do centrum Imperium Rosyjskiego.
W 1890 r. powstała Doniecka Fabryka Sody, która w 1892 r. zaczęła produkować sodę kalcynowaną.
W 1918 roku zaczęto wydawać gazetę[4].
W 1925 roku nadano status osiedla typu miejskiego. Prawa miejskie od 1938 roku[5].
Rozwój Łysyczańska przerwała II wojna światowa. W pierwszych dniach wojny na front poszło tysiące obywateli, w tym 1200 ochotników. Wiele przedsiębiorstw zostało ewakuowanych w głąb lądu. Jesienią 1941 r. front zbliżył się do miasta. Na tej linii jednostki armii sowieckiej utrzymywały obronę przez ponad sześć miesięcy.
Łysyczańsk był dwukrotnie pod okupacją niemiecką (od 10 czerwca 1942 do 6 lutego 1943; od 3 marca do 2 września 1943).
Od 1952 r. Łysyczańsk stał się miastem podporządkowania regionalnego.
W 1989 r. liczyło 126 503 mieszkańców[6].
W 2013 r. liczyło 104 314 mieszkańców[7].
Wojna na wschodzie Ukrainy[edytuj | edytuj kod]
Od 22 maja do 24 lipca 2014 r. Łysyczańsk znajdował się pod kontrolą bojowników marionetkowej Ługańskiej Republiki Ludowej.[8].
24 lutego 2022 r. Rosja rozpoczęła wojnę na pełną skalę z Ukrainą.
Rosyjscy okupanci wielokrotnie ostrzeliwali Łysyczańsk. Z dworca Łysyczańsk zorganizowano pociągi ewakuacyjne. 11 czerwca 2022 r. Prezydent Ukrainy podpisał dekret nr 406/2022 i powołał Administrację Wojskową Miasta Łysyczańsk. Prezydent powołał na stanowisko szefa Valery Shibik.[9].
2 lipca 2022 r. Siły Zbrojne Ukrainy opuściły swoje pozycje w Łysyczańsku i w celu ratowania życia personelu jednostek ukraińskich opuściły miasto.[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.44.
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych Świata. Maciej Zych (redaktor). Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 295. ISBN 978-83-254-1988-2.
- ↑ Lisiczańsk, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-04-16].
- ↑ № 2905. Новый путь // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 – 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.381.
- ↑ м Лисичанськ, Луганська область (ukr.). Офіційний портал Верховної Ради України. [dostęp 2015-04-16].
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.74.
- ↑ Над Лисичанськом — український прапор.
- ↑ Указ Президента України.
- ↑ Українські військові відійшли з Лисичанська, РБК-Україна.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Lisiczańsk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 309.
