Ilze Viņķele
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 listopada 1971 |
|---|---|
| Minister zdrowia Łotwy | |
| Okres |
od 23 stycznia 2019 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister zabezpieczenia społecznego Łotwy | |
| Okres |
od 25 października 2011 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Ilze Viņķele (ur. 27 listopada 1971 w Rzeżycy) – łotewska polityk, posłanka na Sejm X, XI i XII kadencji. W latach 2011–2014 minister zabezpieczenia społecznego, od 2019 do 2021 minister zdrowia.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1989 ukończyła szkołę średnią w Rzeżycy. Była sekretarką prasową ministra ochrony środowiska i rozwoju regionalnego[1], następnie zaś pracownikiem społecznym w szkole pedagogicznej „Attīstība” oraz asystentką posła do Parlamentu Europejskiego Robertsa Zīlego. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej oddziału ryskiego ugrupowania TB/LNNK[2]. W latach 2006–2008 sprawowała urząd sekretarza parlamentarnego przy ministrze do spraw pozyskiwania środków Unii Europejskiej.
W 2009 uzyskała magisterium z nauk zdrowotnych na Uniwersytecie Stradiņša w Rydze[3]. W 2008 odeszła z TB/LNNK i związała się ze Związkiem Obywatelskim – pełniła funkcję starszego konsultanta klubu poselskiego PS. Dwukrotnie ubiegała się o mandat poselski: w 2006 (z listy TB/LNNK) i 2010 (z ramienia Jedności). Była również kandydatką do mandatu radnej w Rydze z listy TB/LNNK (2001). 2 listopada 2010 została posłanką na Sejm X kadencji, w wyborach w 2011 uzyskała reelekcję do Sejmu. 25 października 2011 została ministrem zabezpieczenia społecznego w trzecim rządzie Valdisa Dombrovskisa[4]. Funkcję pełniła do stycznia 2014. Odnowiła mandat poselski, wracając do pracy w parlamencie[5]. W wyborach w 2014 uzyskała reelekcję z listy Jedności[6].
W 2017 przeszła do nowo powołanego ugrupowania Ruch Za!, które założył Daniels Pavļuts[7]. W tym samym roku złożyła mandat poselski w związku z podjęciem studiów na University of Arizona[8]. W utworzonym 23 stycznia 2019 rządzie Artursa Krišjānisa Kariņša z rekomendacji koalicji Dla Rozwoju/Za! objęła urząd ministra zdrowia[9]. Funkcję tę pełniła do stycznia 2021[10].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jest zamężna, jej mąż Juris Viņķelis był ministrem zdrowia. Mają trzech synów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2001. [dostęp 2017-09-21]. (łot.).
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2006. [dostęp 2017-09-21]. (łot.).
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2010. [dostęp 2017-09-21]. (łot.).
- ↑ Dombrovskis nosauc jaunā Ministru kabineta sastāvu. jauns.lv, 24 października 2011. [dostęp 2017-09-21]. (łot.).
- ↑ Saeima apstiprina deputāta pilnvaras un atjauno mandātu sešiem deputātiem. saeima.lv, 23 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-21]. (łot.).
- ↑ 12. Saeima apstiprināta. nra.lv, 4 listopada 2014. [dostęp 2017-09-21]. (łot.).
- ↑ Partiju «Kustība Par!» vadīs Pavļuts; valdē ievēlē arī Viņķeli un Dālderi. lsm.lv, 26 sierpnia 2017. [dostęp 2017-09-21]. (łot.).
- ↑ MP Ilze Viņķele to step down to study in US. lsm.lv, 29 sierpnia 2017. [dostęp 2017-09-21]. (ang.).
- ↑ Latvia gets a new government led by Krišjānis Kariņš. lsm.lv, 23 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-23]. (ang.).
- ↑ Sanita Upleja: Saeima apstiprina Danielu Pavļutu veselības ministra amatā. delfi.lv, 7 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-07]. (łot.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Curriculum vitae na stronie prywatnej. [dostęp 2017-09-21]. (łot.).
- Ilze Viņķele. mk.gov.lv. [dostęp 2017-09-21]. (łot.).
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
2.jpg)