Przejdź do zawartości

Indi Hartwell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indi Hartwell
Ilustracja
Hartwell w 2017 roku
Imię i nazwisko

Samantha De Martin

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1996
Melbourne, Australia

Kariera profesjonalnej wrestlerki
Pseudonimy
ringowe

Indi Hartwell
Samantha De Martin

Wzrost

178 cm

Masa ciała

63 kg

Zapowiadana z

Melbourne, Australia

Trenerzy

PCW Academy

Debiut

19 marca 2016

Samantha De Martin (ur. 17 sierpnia 1996)[1] – australijska profesjonalna wrestlerka, lepiej znana pod pseudonimem ringowym Indi Hartwell. Występowała w WWE od 2019 do 2024 roku[2], gdzie byłą posiadaczką NXT Women’s Championship oraz NXT Women’s Tag Team Championship.

Kariera wrestlerki

[edytuj | edytuj kod]

Scena niezależna (2016–2019)

[edytuj | edytuj kod]

Jako dziewiętnastolatka szkoliła się na wrestlerkę w Professional Championship Wrestling (PCW) Academy w Melbourne, czyli w swoim rodzinnym mieście[3]. W trakcie swojej niezależnej kariery pracowała w takich federacjach, jak SHIMMER, RISE, BattleClub Pro, Riot City Wrestling (RCW), Newcastle Pro Wrestling (Newy Pro), Battle Championship Wrestling (BCW), czy też World Series Wrestling (WSW)[3]. Podczas pracy jako niezależna zawodniczka wielokrotnie trzymała mistrzostwa kobiet[4].

WWE (2019–2024)

[edytuj | edytuj kod]

Początki (2019–2020)

[edytuj | edytuj kod]

5 listopada 2019 poinformowano, iż Martin podpisała kontrakt z federacją WWE, która przydzieliła ją do placówki szkoleniowej WWE Preformance Center[5]. Swój pierwszy występ w telewizji zaliczyła podczas battle royal o miano pretendenckie do NXT Women’s Championship, podczas odcinka NXT z dnia 15 stycznia 2020, lecz nie zdołała go wygrać[6]. 20 kwietnia wystąpiła na odcinku Raw, przegrywając z Shayną Baszler, która kontuzjowała jej rękę[7].

The Way i NXT Women’s Tag Team Champion (2020–2021)

[edytuj | edytuj kod]

15 lipca 2020 na NXT Hartwell odniosła zwycięstwo nad Shotzi Blackheart[8]. Na NXT: Halloween Havoc, podczas meczu o NXT Women’s Championship pomiędzy mistrzynią Io Shirai i pretendentką Candice LeRae, zaingerowała zamaskowana postać, która próbowała pomóc LeRae. Ta jednak przegrała z Shirai, ponieważ Shotzi Blackheart odciągnęła jej uwagę, a postacią okazała się być Hartwell[9]. Później LeRae oraz Hartwell utworzyły sojusz, a następnie dołączyły do Johnny’ego Gargano i Austina Theory, aby utworzyć grupę o nazwie The Way[10].

Kobieca reprezentacja The Way połączyła siły w damskim turnieju Dusty Rhodes Tag Team Classic, gdzie dotarły do półfinałów i zostały wyeliminowane przez Ember Moon i Shotzi Blackheart[11]. Podczas ćwierćfinałów LeRae i Hartwell były częścią pierwszego meczu kobiet w programie 205 Live, kiedy to pokonały drużynę Cory Jade i Gigi Dolin, 22 stycznia 2021[12].

Na gali pay-per-view NXT TakeOver: Stand & Deliver reprezentantki The Way podjęły nieudanej próby wygrania NXT Women’s Tag Team Championship od mistrzyń Ember Moon i Shotzi Blackheart[13]. 27 kwietnia zaatakowały mistrzynie, a w następnym tygodniu stoczyły walkę na zasadach street fight o tytuły, gdzie wyszły zwycięsko, wygrywając NXT Women’s Tag Team Championship po raz pierwszy w swoich karierach[14]. 29 czerwca na NXT Io Shirai i Zoey Stark zyskały miano pretendenckie do mistrzostw należących do Hartwell i LeRae, pokonując Dakotę Kai i Raquel González oraz Ember Moon i Shotzi Blackheart[15]. Podczas gali NXT The Great American Bash The Way utraciły swoje tytuły na rzecz Shirai i Stark, kończąc panowanie po 63 dniach[16].

The Way zostało rozwiązane, wraz z transferem Austina Theory do brandu Raw[17] oraz wygaśnięciem kontraktu Gargano z WWE w grudniu 2021[18]. Kontrakt LeRae również wygasł na początku maja 2022[19].

Współpraca z Persią Pirottą (2021–2022)

[edytuj | edytuj kod]

W październiku, jeszcze przed ostatecznym rozejściem The Way, Hartwell zawarła współpracę ze swoją dawną partnerką drużynową z australijskiej sceny wrestlingu, Persią Pirottą, by na NXT: Halloween Havoc wyzwać Io Shirai i Zoey Stark o NXT Women’s Tag Team Championship w Triple Threat ladder matchu, którego częścią była również zwycięska drużyna Toxic Attraction, składająca się z Gigi Dolin i Jacy Jayne[20].

W lutym Hartwell i Pirotta bezskutecznie zmagały się z Toxic Attraction o dzierżawione przez nie tytuły na NXT: Vengeance Day[21]. Niedługo potem obie sojuszniczki wdały się w mały spór, w który zamieszani byli ich ekranowi kochankowie; telewizyjny mąż Hartwell, Dexter Lumis, oraz Duke Hudson, partner Pirotty. Hartwell odniosła zwycięstwo nad swoją partnerką 15 marca na odcinku NXT 2.0[22].

Pod koniec kwietnia Pirotta została zwolniona z WWE[23].

NXT Women’s Champion (2022–2023)

[edytuj | edytuj kod]

17 maja ukazano promocję z udziałem Hartwell, która wyzywa posiadaczkę NXT Women’s Championship Mandy Rose na pojedynek[24]. Tydzień później na NXT 2.0 uległa Rose[25], debiutując z nowym motywem wejściowym. Podczas NXT Deadline rywalizowała w pierwszym w historii Iron Survivor Challenge'u, który ostatecznie wygrała Roxanne Perez.

W styczniu następnego roku, podczas gali Royal Rumble, brała udział w swoim pierwszym Royal Rumble matchu, będąc jego uczestniczką przez około 4 minuty, zanim została wyeliminowana przez Sonyę Deville[26].

28 marca na odcinku NXT pokonała Sol Rucę i Ivy Nile, wskutek czego zakwalifikowała się do ladder matchu o NXT Women’s Championship na NXT Stand & Deliver[27]. Podczas wydarzenia udało jej się pokonać pięć pozostałych uczestniczek, wygrywając swoje pierwsze singlowe mistrzostwo w karierze[28]. Zdołała obronić wyróżnienie dwukrotnie: przeciwko Zoey Stark na NXT z 4 kwietnia[29] oraz 25 kwietnia w walce z Tiffany Stratton i Roxanne Perez na Spring Breakin'[30], zanim została zmuszona do rezygnacji z mistrzostwa po 31 dniach panowania[31], na skutek doznanej kontuzji i przeniesienia do brandu Raw w ramach Draftu[32].

Raw i reformacja The Way (2023–2024)

[edytuj | edytuj kod]

Hartwell zadebiutowała w brandzie Raw 8 maja, występując za kulisami w segmencie z dawnymi członkami The Way – Candice LeRae, Johnnym Gargano oraz Dexterem Lumisem, łącząc się z nimi ponownie jako drużyna[33]. 3 lipca stoczyła swój pierwszy pojedynek od doznania kontuzji, łącząc siły z LeRae w gauntlet matchu, mającym na celu wyłonić pretendentki do walki z Liv Morgan i Raquel Rodriguez o WWE Women’s Tag Team Championship. Zostały wyeliminowane z konkurencji przez Chelsea Green i Sonyę Deville[34].

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

De Martin jest pochodzenia włoskiego i chilijskiego. Uznaje Trish Stratus, Undertakera, Jeffa Hardy’ego, Reya Mysterio oraz Eddiego Guerrero jako swoje inspiracje[3].

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ https://www.cagematch.net/?id=2&nr=19514.
  2. ↑ Indi Hartwell [online], WWE [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  3. ↑ a b c Jamie Apps, Report: Aussie Star Indi Hartwell Signs With WWE [online], Last Word on Pro Wrestling, 13 września 2019 [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  4. ↑ https://www.cagematch.net/?id=2&nr=19514&page=11.
  5. ↑ Scarlett Bordeaux among new recruits at WWE Performance Center [online], WWE [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  6. ↑ Bianca Belair won a Battle Royal for an NXT Women’s Championship opportunity at NXT TakeOver: Portland [online], WWE [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  7. ↑ WWE Raw results, April 20, 2020: McIntyre sends a message to Rollins with big win over Garza [online], WWE [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  8. ↑ WWE NXT results, July 15, 2020: Did Dakota Kai just kick her way into the title picture? [online], WWE [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  9. ↑ NXT Halloween Havoc results, Oct. 28, 2020: Gargano’s trick, Io’s treat rule the night at NXT Halloween Havoc [online], WWE [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  10. ↑ Jim Lance December 10, 12/9 NXT TV results: Moore’s review of NXT Champion Finn Balor’s opening segment, Ember Moon vs. Raquel Gonzalez, Tommaso Ciampa vs. Cameron Grimes, NXT Takeover WarGames fallout [online], Pro Wrestling Dot Net, 10 grudnia 2020 [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  11. ↑ 2/10 NXT TV results: Moore’s review of MSK vs. Raul Mendoza and Joaquin Wilde, Ember Moon and Shotzi Blackheart vs. Candice LeRae and Indi Hartwell, and Tommaso Ciampa and Timothy Thatcher vs. The Grizzled Young Veterans in Dusty Rhodes Tag Team Classic semifinal matches [online], Pro Wrestling Dot Net, 11 lutego 2021 [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  12. ↑ 205 Live to host pair of Dusty Rhodes Tag Team Classic Matches [online], WWE [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  13. ↑ NXT TakeOver: Stand & Deliver – NXT Women’s Tag Team Titles – Moon And Shotzi vs. The Way Result | Fightful News [online], www.fightful.com [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  14. ↑ Candice LeRae And Indi Hartwell Win NXT Women’s Tag Team Titles On NXT | Fightful News [online], www.fightful.com [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  15. ↑ WWE NXT results, June 29, 2021: "Swerve" proves he's built different by winning NXT North American Title [online], WWE [dostęp 2021-07-23] (ang.).
  16. ↑ NXT Great American Bash results, July 6, 2021: Adam Cole outlasts Kyle O’Reilly in epic NXT Great American Bash showdown [online], WWE [dostęp 2021-07-23] (ang.).
  17. ↑ Robbie Sutter (Department Head), Austin Theory Drafted to Monday Night Raw [online], Last Word on Pro Wrestling, 2 października 2021 [dostęp 2022-07-06] (ang.).
  18. ↑ Andy H. Murray, Johnny Gargano Reveals EXACTLY Why He Left WWE [online], WhatCulture.com, 30 marca 2022 [dostęp 2022-07-06] (ang.).
  19. ↑ Sudip Talukder, Candice LeRae is no longer with WWE [online], Media Referee, 7 maja 2022 [dostęp 2022-07-06] (ang.).
  20. ↑ WWE NXT results, Oct. 26, 2021: Ciampa reigns supreme while Toxic Attraction takes over [online], WWE [dostęp 2022-07-06] (ang.).
  21. ↑ Tommaso Ciampa holds off Dolph Ziggler as Bron Breakker retains NXT Championship [online], WWE [dostęp 2022-07-06] (ang.).
  22. ↑ Bron Breakker steps to Dolph Ziggler following his title retention [online], WWE [dostęp 2022-07-06] (ang.).
  23. ↑ Persia Pirotta Has Been Released By WWE [online], Diva Dirt, 29 kwietnia 2022 [dostęp 2022-07-06] (ang.).
  24. ↑ Indi Hartwell has the biggest opportunity of her career ahead of her: WWE NXT, May 17, 2022. [dostęp 2022-07-06].
  25. ↑ Joe Gacy toyed with Bron Breakker to force his disqualification against Duke Hudson [online], WWE [dostęp 2022-07-06] (ang.).
  26. ↑ Rhea Ripley won the Women's Royal Rumble Match to earn a Women's Championship Match at WrestleMania [online], WWE [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  27. ↑ WWE NXT, March 28, 2023: Roxanne Perez returns and will defend her title in the Ladder Match at NXT Stand & Deliver [online], WWE [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  28. ↑ The HIM era has begun as Carmelo Hayes dethrones Bron Breakker [online], WWE [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  29. ↑ WWE NXT results, April 4, 2023 : A furious Bron Breakker destroys Carmelo Hayes and Trick Williams [online], WWE [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  30. ↑ WWE NXT Spring Breakin' results, April 25, 2023: Indi Hartwell retains the NXT Women's Championship in gutsy performance at Spring Breakin' [online], WWE [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  31. ↑ Indi Hartwell Relinquishes WWE NXT Women's Championship [online], TheSportster, 3 maja 2023 [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  32. ↑ Full 2023 WWE Draft Results [online], WWE [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  33. ↑ Jason Powell, 5/8 WWE Raw results: Powell's live review of Seth Rollins vs. Shinsuke Nakamura vs. Damian Priest in a Triple Threat, Cody Rhodes vs. Finn Balor vs. The Miz in Triple Threat, the Triple Threat winners meet for a spot in the WWE World Heavyweight Championship match at Night of Champions, Trish Stratus appears [online], Pro Wrestling Dot Net, 8 maja 2023 [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  34. ↑ Raw results, July 3, 2023: Finn Bálor’s return allowed Seth “Freakin” Rollins to evade a Damian Priest Money in the Bank cash-in attempt! [online], WWE [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  35. ↑ a b https://www.cagematch.net/?id=5&nr=3735.
  36. ↑ https://www.cagematch.net/?id=5&nr=3693.
  37. ↑ https://www.cagematch.net/?id=26&nr=4931.
  38. ↑ RCW Womens’ Title history | Riot City Wrestling [online], 2019 [dostęp 2021-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-04] (ang.).
  39. ↑ https://www.cagematch.net/?id=5&nr=4124.
  40. ↑ NXT Women's Championship [online], WWE [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  41. ↑ NXT Women’s Tag Team Championship [online], WWE [dostęp 2021-05-05] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Indi_Hartwell&oldid=75113430”