WWE NXT

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
WWE NXT
Ilustracja
Logo NXT (od 2022)
Data założenia

czerwiec 2012

Styl

Wrestling
Rozrywka sportowa

Główna siedziba

Full Sail University,
Winter Park, Floryda

Właściciel

Paul „Triple H” Levesque

Podmiot

WWE

Powiązane

Raw
SmackDown
NXT UK
ECW

Strona internetowa

WWE NXTbrand rozwojowy federacji WWE. Początkowo był stworzony jako terytorium rozwojowe, ale pod koniec 2019 stało się trzecim brandem WWE[1][2][3][4]. W 2021 NXT ponownie stało się brandem rozwojowym wraz z zmianą NXT w NXT 2.0[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Brand NXT powstał w czerwcu 2012, zastępując poprzednią szkółkę federacji – Florida Championship Wrestling (FCW)[6]. Wrestlerzy pracujący dla FCW zostali automatycznie przeniesieni do nowego brandu, gdzie kontynuowali przygotowania do debiutów w głównym rosterze WWE. Wraz z otwarciem brandu zaczęto emitować tygodniówkę NXT, będącą duchowym następcą FCW TV. W przeciwieństwie jednak do emitowanego jedynie w lokalnej telewizji FCW TV, nagrane odcinki NXT zaczęto nadawać za pośrednictwem telewizji krajowej na wzór Raw i SmackDown[7]. Spowodowało to szybki rozwój i wzrost popularności nowego programu WWE.

1 lutego 2014 ogłoszono, że pierwsza gala specjalna NXT, o nazwie „NXT Arrival”, odbędzie się 27 lutego i będzie nadawana na żywo za pośrednictwem debiutującej zaledwie cztery dni wcześniej usługi WWE Network[8]. Ta zdobyła dobre opinie fanów i krytyków, co zaowocowało zapowiedzią kolejnej gali w kwietniu tego samego roku[9]. Specjalną galę, mającą odbyć się 29 maja 2014, nazwano „NXT TakeOver” (pl. przejęcie), co miało nawiązywać do stopniowego „przejmowania” głównych rosterów WWE przez zawodników z NXT, jak i do popularności rozwojówki, przewyższającej niektóre z głównych programów WWE[10]. Posunięcie to zapoczątkowało cały cykl gal zarezerwowanych jedynie dla NXT, które miała łączyć wspólna nazwa – NXT TakeOver.

W 2015 NXT zaczęło organizować pierwsze live eventy poza Florydą[11]. W 2016 NXT zorganizowało około 200 eventów na całym świecie[12].

W 2019 NXT zostało przeniesione do stacji USA Network, dając znak, że jest teraz trzecim głównym brandem federacji. Kolejną oznaką o tym, że staje się głównym brandem było dodanie do rywalizacji NXT na Survivor Series. Następnie potwierdzono, że NXT jest teraz trzecim brandem WWE[13][14].

W 2020 zwyciężczyni żeńskiego Royal Rumble matchu, członkini brandu Raw Charlotte Flair spośród wszystkich mistrzyń kobiet wyzwała Rheę Ripley, czyli ówczesną posiadaczkę NXT Women’s Championship na mistrzowski pojedynek na WrestleManii 36[15]. Był to pierwszy przypadek, kiedy zwycięzca Royal Rumble wybrał mistrzostwo NXT jako stawkę swojego mistrzowskiego starcia na WrestleManii. Podczas WrestleManii 36 Flair pokonała Ripley, aby zdobyć mistrzostwo NXT Women’s po raz drugi w swojej karierze[16]. Po wygraniu mistrzostwa, aż do jego utraty Charlotte występowała zarówno na Raw i NXT, ze względu na jej status jako zawodniczka Raw.

W 2021 NXT zmieniło nazwę na „NXT 2.0” od odcinka z 14 września[17]. WWE NXT się odbywało z całkowicie przeprojektowanego miejsca w WWE Performance Center, co zbiegło się z przebudową, porzucając nazwę „Capitol Wrestling Center”[18]. Seria NXT TakeOver również została przerwana, a tegoroczna gala WarGames była pierwszym PPV tego brandu, które nie odbyło się pod nazwą „TakeOver”[19].

Na zakończenie odcinka z 13 września 2022 roku, brand powrócił do nazwy NXT, ujawniając poprawioną wersję logo z białymi literami w czcionce 2.0, obrysowanymi na czarno i złoto (ukłon w stronę historii marki) i usunięcie części 2.0[20].

Mistrzowie i inne osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Lista obecnych mistrzów w WWE.

Mistrzowie[edytuj | edytuj kod]

Obecnie na NXT pojawiają się jedynie posiadacze mistrzostw przypisanych do tygodniówki (NXT Championship, NXT Women’s Championship, NXT North American Championship, NXT Tag Team Championship i NXT Women’s Tag Team Championship). WWE 24/7 Championship jest dostępne dla wszystkich marek.

Mistrzostwo Obecny mistrz(owie) Panowanie Data zdobycia Dni Dodatkowe informacje
NXT Championship Carmelo-Hayes in December 2022.jpg Carmelo Hayes 1 2023-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 2023(dts) 58 Pokonał poprzedniego mistrza Brona Breakkera na Stand & Deliver[21].
NXT Women’s Championship Indi Hartwell in 2017.jpg Indi Hartwell 1 2023-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 2023(dts) 58 Pokonała poprzednią mistrzynię Roxanne Perez, Zoey Stark, Gigi Dolin, Tiffany Stratton i Lyrę Valkyrię w Ladder matchu na Stand & Deliver[22].
NXT North American Championship Dezmond Xavier 2019.jpg Wes Lee 1 2022-10-22 22 października 2022(dts) 219 Pokonał Carmelo Hayesa, Oro Mensaha, Vona Wagnera i Nathana Frazera w Ladder matchu o zwakowany tytuł na Halloween Havoc[23].
NXT Tag Team Championship Mark Coffey April 2019.jpg
Wolfgang at Alpha-1 2019.jpg
Gallus
(Mark Coffey i Wolfgang)
1 2023-02-04 4 lutego 2023(dts) 114 Pokonali poprzednich mistrzów The New Day (Kofiego Kingstona i Xaviera Woodsa), Pretty Deadly (Eltona Prince’a i Kita Wilsona) oraz Chase University (Andre Chase’a i Duke’a Hudsona) w Fatal 4-Way Tag Team matchu na Vengeance Day[24].
NXT Women’s Tag Team Championship Kay Lee Ray April 2019.jpg
No image available.svg
Alba Fyre i Isla Dawn 1 2023-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 2023(dts) 58 Pokonały poprzednie mistrzynie Fallon Henley i Kianę James na Stand & Deliver[25].

Inne osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Osiągnięcie Ostatni zwycięzca Data wygranej Lokalizacja Notki
Dusty Rhodes Tag Team Classic (męski) The Creed Brothers
(Brutus Creed i Julius Creed)
15 lutego 2022 Orlando, Floryda Pokonali MSK (Nasha Cartera i Wesa Lee) w finale turnieju na NXT: Vengeance Day.
Dusty Rhodes Tag Team Classic (żeński) Io Shirai i Kay Lee Ray 22 marca 2022 Orlando, Floryda Pokonały Dakotę Kai i Wendy Choo w finale turnieju na NXT 2.0.

Roster[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Lista personelu WWE#NXT.

Program telewizyjny[edytuj | edytuj kod]

WWE NXT
Rodzaj programu

Rozrywka sportowa
Wrestling
program rozrywkowy

Kraj produkcji

 Stany Zjednoczone

Język

Angielski

Prowadzący

Vince McMahon

Jury

Roster WWE NXT

Data premiery

23 lutego 2010

Lata emisji

od 2010

Pora emisji

wtorek 22.00

Liczba odcinków

681 (na stan z 21 czerwca 2022) (15)

Czas trwania odcinka

60 minut (w tym reklamy)

Format nadawania

16:9 480i SDTV
16:9 720p (HDTV)
16:9 1080i (HDTV)
Stereo
Dolby Digital 5.1

Produkcja
Produkcja

WWE

Reżyseria

Vince McMahon

Stacja telewizyjna

WWE Network (2014 – obecnie)
Międzynarodowa emisja (2010 – obecnie)
Extreme Sports Channel (2010 – obecnie)

Strona internetowa

WWE NXT jest programem telewizyjnym o tematyce wrestlingowej produkowanym przez WWE, emitowanym za pośrednictwem WWE Network i stacji telewizyjnych w różnych krajach. Program jest jedyną tygodniówką rozwojowego brandu NXT. Pierwszy odcinek programu wyemitowano 23 lutego 2010.

W latach 2010–2012 nadawana była pierwotna wersja programu, w której zawodnicy z ówczesnej rozwojówki WWE – Florida Championship Wrestling (FCW) rywalizowali ze sobą w różnych wyzwaniach i walkach. Kulminacją kilkutygodniowej rywalizacji było wyłonienie zwycięzcy, któremu miało przysługiwać prawo debiutu w głównym rosterze WWE. Zwycięzca sezonu wyłaniany był drogą eliminacji. Stary format obejmował 5 sezonów, których zwycięzcami byli Wade Barrett (Sezon 1), Kaval (Sezon 2), Kaitlyn (Sezon 3) i Johnny Curtis (Sezon 4). Piąty sezon zakończył się potrójnym remisem; Titus O'Neil i Darren Young zostali przeniesieni do SmackDown, a Derrick Bateman opuścił WWE.

Nowy format programu zadebiutował 20 czerwca 2012, NXT przyjęło formę ekskluzywnej dla rosteru rozwojowego tygodniówki na wzór Raw i SmackDown.

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

W latach 2010–2012 NXT nagrywane było tuż przed nagraniami SmackDown i używało setu WWE HD. Od maja 2012 nagrania NXT organizowane są w Full Sail University w Winter Park na Florydzie.

Program nadawany był na Syfy w latach 2010–2011, po czym przeniesiony na WWE.com w formie webcastu. Od września 2012 nadawany był za pośrednictwem Hulu Plus oraz innych stacji telewizyjnych w różnych krajach. Począwszy od NXT Arrival (luty 2014) transmisja programu odbywa się na WWE Network.

Międzynarodowe emisja[edytuj | edytuj kod]

NXT jest również transmitowane na kanałach telewizyjnych w wielu różnych krajach.

Kraj Kanał Odn.
Afryka Południowa e.tv
Ameryka Łacińska Fox Sports Latinoamérica [26]
Australia Fox8
Bangladesz, Indie, Pakistan i Sri Lanka TEN Sports
Brazylia Fox Sports HD
Filipiny Fox Channel Asia
Francja Action
Indie, Pakistan TEN Sports
Japonia J Sports 1
Kambodża Cambodian Television Network
Kanada WWE Network [27]
Kraje arabskie OSN
Malezja Astro SuperSport
Meksyk Viva Sports
Niemcy, Austria, Szwajcaria,
Luksemburg i Liechtenstein
ProSieben Fun [28]
Polska Extreme Sports Channel
Portugalia SportTV 3
Rumunia Sport.ro
Singapur SuperSports
Tajwan Videoland Max-TV
Tajlandia CTH
Ukraina QTV, Mega
Włochy Sky Italia

Odcinki specjalne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. David Shoemaker, The Best Wrestling Show of the Year Wasn’t WWE’s ‘TLC’ … It Was ‘NXT Takeover: R Evolution’, [w:] www.grantland.com [online], Grantland, 17 grudnia 2014 [dostęp 2015-02-26].
  2. Wyatt Beougher, NXT Is the Best Weekly Episodic Wrestling Show Today, Period, [w:] www.411mania.com [online], 411mania, 15 grudnia 2014 [dostęp 2015-02-26].
  3. WWE NXT: No longer just the ‘developmental’ brand, Hindustan Times, 4 października 2019 [dostęp 2020-10-17] (ang.).
  4. Blake Oestriecher, WWE Has Huge Plans For NXT In 2020, Forbes [dostęp 2020-10-17] (ang.).
  5. John Canton, Shawn Michaels Recalls WWE NXT Changes In 2021: “It Was Abrupt”, tjrwrestling.net [dostęp 2022-10-16] (ang.).
  6. WWE News: FCW name being phased out, 3 czerwca 2013 [dostęp 2017-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-03].
  7. Relaunched WWE NXT: First Episode Reviewed, „WhatCulture.com”, 24 czerwca 2012 [dostęp 2017-12-01] (ang.).
  8. JBL announces NXT Arrival, Nash, HBK, Bret Hart & others to appear – TheShootOnline.com, „TheShootOnline.com”, 1 lutego 2014 [dostęp 2017-11-19] (ang.).
  9. WWE Announces NXT Takeover, „Den of Geek” [dostęp 2017-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-26] (ang.).
  10. WWE COO Triple H announces NXT Takeover to the NXT roster. WWE 2014-04-24. [dostęp 2017-12-25].
  11. James Caldwell, WWE taking NXT out of Florida for big road show, [w:] www.pwtorch.com [online], 14 stycznia 2015 [dostęp 2015-02-27].
  12. Triple H on NXT's ever-shifting role in the WWE universe, „ESPN.com” [dostęp 2018-01-28].
  13. Finn Balor needed to break some WWE performance habits along journey back to NXT title contention, CBSSports.com [dostęp 2020-10-17] (ang.).
  14. Who is the most influential figure in the Women’s Evolution?, WWE [dostęp 2020-10-17] (ang.).
  15. Joseph Zucker, Watch Charlotte Flair Challenge Rhea Ripley to NXT Title Bout at WrestleMania 36, Bleacher Report [dostęp 2021-07-07] (ang.).
  16. Flair retakes the throne from Rhea Ripley at WrestleMania, WWE [dostęp 2021-07-07] (ang.).
  17. John Moore: 9/14 NXT TV results: Moore's review of the NXT 2.0 premiere with Tommaso Ciampa vs. Kyle O'Reilly vs. LA Knight vs. Pete Dunne for the vacant NXT Championship, Indi Hartwell and Dexter Lumis wedding, Kayden Carter and Kacy Catanzaro vs. Gigi Dolin and Jacy Jayne, B-Fab's in-ring debut. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-09-14].
  18. The future of WWE NXT 2.0 on the USA Network. wrestlenomics.com. [dostęp 2023-02-20].
  19. NXT TakeOver is a No Show on WWE's Updated Calendar. comicbook.com. [dostęp 2023-02-20].
  20. WWE NXT changes logo, returns to black and gold color scheme. Wrestling Observer Figure Four Online. [dostęp 2023-02-20].
  21. NXT Championship, WWE [dostęp 2020-09-15] (ang.).
  22. NXT Women's Championship, WWE [dostęp 2020-09-03] (ang.).
  23. NXT North American Championship, WWE [dostęp 2020-04-06] (ang.).
  24. NXT Tag Team Championship, WWE [dostęp 2020-10-26] (ang.).
  25. NXT Women’s Tag Team Championship, WWE [dostęp 2020-10-26] (ang.).
  26. WWE and Fox Sports Latin America Announce Partnership. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-08)].
  27. Sports News: World and National Sports Headlines, Score Updates, Highlights, Stats & Results – Sportsnet.ca, wwe.sportsnet.ca [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  28. WWE Magazine. Sky Sport. [dostęp 2010-05-31]. (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]