Iosif Giejbo

Iosif Giejbo
Иосиф Гейбо
	generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1910 ; Wałujśke, obwód ługański
Data i miejsce śmierci	16 kwietnia 1992 ; Samara
	Przebieg służby
Lata służby	1933–1968
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Wojskowe Siły Powietrzne
Stanowiska	dowódca 309 Dywizji Lotniczej, dowódca 6 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego
Główne wojny i bitwy	bitwa nad Chałchin-Goł,; wojna zimowa,; front wschodni (II wojna światowa)
	Odznaczenia
	;

Iosif Iwanowicz Giejbo (ros. Иосиф Иванович Гейбо, ur. 12 kwietnia^?/25 kwietnia 1910 we wsi Wałujśke w obwodzie ługańskim, zm. 16 kwietnia 1992 w Samarze) – radziecki lotnik wojskowy, generał major lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rosyjskiej rodzinie chłopskiej. Ukończył technikum kolejowe w Ługańsku, od 1932 należał do WKP(b), w 1933 został powołany do Armii Czerwonej, w 1934 ukończył Kaczyńską Wyższą Wojskową Szkołę Lotniczą dla Pilotów. W latach 1936–1937 uczestniczył w powietrznych paradach pierwszomajowych w Moskwie, później służył na Dalekim Wschodzie, w 1939 brał udział w bitwie nad Chałchin-Goł jako dowódca eskadry pułku lotnictwa szturmowego, wykonując 82 loty bojowe. Po ataku ZSRR na Finlandię jego eskadra została przeniesiona do Moskwy, gdzie sformowano pułk myśliwski, skierowany następnie do walk z Finami w Karelii; Iosif Giejbo odniósł w tej wojnie cztery zwycięstwa. Po ataku Niemiec na ZSRR uczestniczył w walkach, 18 sierpnia 1941 został ranny, leczył się do grudnia, w 1944 ukończył kursy doskonalenia kadry oficerskiej i został pułkownikiem oraz objął dowództwo 309 Dywizji Lotniczej, a później 6 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 3 Gwardyjskiego Korpusu Lotnictwa Myśliwskiego 5 Armii Powietrznej 2 Frontu Ukraińskiego. Walczył na terytorium Rumunii, Węgier i Czechosłowacji, do kwietnia 1945 wykonał 177 lotów bojowych, odnosząc 5 zwycięstw. W 1949 ukończył Wojskową Akademię Sztabu Generalnego i został naczelnikiem wyższej lotniczej szkoły wojskowej w Armawirze, w 1968 zakończył służbę w stopniu generała majora lotnictwa. Był deputowanym do Rady Najwyższej Mołdawskiej SRR. Otrzymał honorowe obywatelstwo Bratysławy.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (28 kwietnia 1945)
Order Lenina
Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
Order Kutuzowa II klasy
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Order Czerwonej Gwiazdy

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=5740 (ros.)