Ivica Barbarić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ivica Barbarić
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1962
Metković

Wzrost

188 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1982–1989 Velež Mostar 152 (3)
1989–1992 Real Burgos 55 (2)
1992–1993 Racing Santander 25 (0)
1993–1995 CD Badajoz 30 (1)
1995–1996 UD Almería 7 (0)
W sumie: 269 (6)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1988  Jugosławia 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1997–1998 UD Almería (asystent)
2002–2003 Zrinjski Mostar
2004–2009 Široki Brijeg
2009 Bośnia i Hercegowina (asys.)
2009–2012 Ehime FC
2014–2015 Consadole Sapporo
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ivica Barbarić (ur. 23 lutego 1962 w Metkoviciu) – chorwacki piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Reprezentant Jugosławii. Trener piłkarski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Barbarić karierę rozpoczynał w sezonie 1982/1983 w pierwszoligowym zespole Velež Mostar. W sezonie 1985/1986 wywalczył z nim Puchar Jugosławii, a w sezonie 1986/1987 wicemistrzostwo Jugosławii. Graczem Veležu był przez siedem sezonów. W 1989 roku przeszedł do hiszpańskiego Realu Burgos. W sezonie 1989/1990 awansował z nim z Segunda División do Primera División. W lidze tej zadebiutował 2 września 1990 w wygranym 1:0 meczu z Cádiz CF, w którym strzelił też gola. Graczem Realu był do końca sezonu 1991/1992.

Następnie Barbarić występował w zespołach Segunda División, takich jak Racing Santander, CD Badajoz oraz UD Almería. W 1996 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Jugosławii wystąpił jeden raz, 24 sierpnia 1988 w wygranym 2:0 towarzyskim meczu ze Szwajcarią. W tym samym roku został powołany do kadry na Letnie Igrzyska Olimpijskie, zakończone przez Jugosławię na fazie grupowej.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W swojej karierze trenerskiej Barbarić prowadził zespoły Zrinjski Mostar, Široki Brijeg, Ehime FC oraz Consadole Sapporo. Wraz z Širokim Brijegiem zdobył mistrzostwo Bośni i Hercegowiny (2006) oraz Puchar Bośni i Hercegowiny (2007).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]