Iwan Mohylnycki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Mohylnycki
ilustracja
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1778
Ulucz

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 1831
Przemyśl

Miejsce pochówku

cmentarz Główny w Przemyślu

Wyznanie

greckokatolickie

Iwan Mohylnycki (ukr. Іва́н Могильни́цький, ur. 19 sierpnia 1778 w Uluczu, zm. 24 czerwca 1831 w Przemyślu) – ksiądz greckokatolicki, ukraiński działacz oświatowy, przewodniczący greckokatolickiej kapituły przemyskiej, opiekun i wizytator kościelnych szkół eparchii przemyskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Założyciel i autor statutu Towarzystwa Duchownych. Był założycielem i dyrektorem greckokatolickiego Instytutu Diaków w Przemyślu w 1817.

Był autorem gramatyki języka ukraińskiego. Napisał w sumie 5 podręczników języka ruskiego, w tym Rozprawę o języku ruskim (wydaną w 1829), udowadniającą samodzielność języka ukraińskiego. Był również twórcą (wraz z biskupem przemyskim Iwanem Snihurśkim) gęstej sieci ruskich szkół parafialnych w eparchii przemyskiej.

Mimo że podkreślał konsekwentnie odrębność narodu ukraińskiego, uważał, że Białorusini takiej odrębności nie posiadają, „ziemie białoruskie” Białej i Czarnej Rusi zaliczał do „ziem ukraińskich”, do których oprócz wymienionych kwalifikował także Ukrainę (czyli ziemie dawnych województw kijowskiego, bracławskiego i czernihowskiego), oraz Podole i Wołyń[1].

20 lipca 1818 otrzymał szlachecki tytuł kawalera i herb własny – Mogilnicki II.

Nagrobek Iwana Mohylnyckiego

Został pochowany na cmentarzu Głównym w Przemyślu. Na innym nagrobku tamże została umieszczona tablica jego pamięci.

Jego imieniem nazwano ulicę w Przemyślu (formalnie Jana Mogilnickiego).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. I. Mohylnycki Widomist' o ruskom jazyci, „Ukrajinśko-Ruśkyj Archyw”, t. V, s. 9–10 [w:] Jan Kozik Ukraiński ruch narodowy w Galicji w latach 1830-1848, Kraków 1973

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]