Izosylabizm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Izosylabizm – rodzaj sylabizmu polegający na występowaniu jednakowej liczby sylab we wszystkich wersach, np. we fraszce Marii Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej Mól:

Mól ogląda mód żurnale
I podziwia suknie, szale,
Pomrukując: zobaczymy,
Co będziemy jeść tej zimy.

Izosylabizm nadaje wierszowi bardzo równomierny rytm, dlatego często występuje w tekstach śpiewanych. Nie wszystkie wiersze nazywane sylabicznymi są w rzeczywistości stuprocentowo izosylabiczne. Dzieje się tak dlatego, że użycie rymu męskiego z reguły skraca wers o jedną sylabę[1]. Widać to na przykład w Pieśni filaretów Adama Mickiewicza.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków 2003, s. 52-53.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]