Józef Śron
| |
 chorąży
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 lipca 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 maja 1952 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1941 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Józef Śron ps. „Julian” (ur. 1 lipca 1894 w Poznaniu, zm. 26 maja 1952 w Wolsztynie) – chorąży piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 1 lipca 1894 w rodzinie Andrzeja i Anny z domu Nowak. Członek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Poznaniu. Od 1914 do 1918 pełnił służbę w armii Cesarstwa Niemieckiego[1].
Przebywał w niewoli francuskiej, a w 1918 wstąpił w szeregi Armii Polskiej we Francji, którą dowodził generał Józef Haller i przybył z nią do Polski. Służył w 53 pułku piechoty z którym brał udział w walkach na froncie wschodnim[1]. 5 sierpnia 1920 w stopniu sierżanta sztabowego podczas wykonywania odwrotu wojsk polskich znad Seretu obronił tabory III baonu, które atakowała bolszewicka kawaleria w sile 500−600 szabel i z taborami nie dopuścił nieprzyjaciela do przedarcia się mostem na zachodnią stronę Strypy. Za czyn ten został wyróżniony nadaniem Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari [2][3].
Awansował na stopień chorążego. Od 1921 służył w Straży Granicznej, w stopniu starszego przodownika, a w 1939 bronił odcinka wolsztyńskiego. Dostał się do niewoli niemieckiej z której w 1941 zbiegł. Członek ZWZ-AK na terenie Inspektoratu Skierniewice w komórce wywiadu, mając pseudonim „Julian”.
Zmarł w Wolsztynie, gdzie został pochowany na miejscowym cmentarzu[3].
Żonaty ze Stanisławą Bączkowską. Gdy zmarła, powtórnie ożenił się w 1948 z Zofią Lisowską. Miał dzieci: Martynę oraz Kazimierza[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 888)[3]
- Krzyż Walecznych[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 215.
- ↑ Szachatowicz 1928 ↓, s. 40.
- ↑ a b c d e Polak (red.) 1993 ↓, s. 216.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Leon Szachatowicz: Zarys historji wojennej 53-go pułku piechoty strzelców kresowych. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”
- Członkowie Związku Walki Zbrojnej
- Funkcjonariusze Straży Granicznej II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Poznaniu
- Ludzie związani z Wolsztynem
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Podoficerowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Polacy – żołnierze Armii Cesarstwa Niemieckiego w I wojnie światowej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Żołnierze Armii Polskiej we Francji 1917–1919
- Żołnierze Armii Krajowej
- Żołnierze 53 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych
- Urodzeni w 1894
- Zmarli w 1952