Józef Śron

Józef Śron
Julian
	chorąży
Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1894 ; Poznań
Data i miejsce śmierci	26 maja 1952 ; Wolsztyn
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1941
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Błękitna Armia; Wojsko Polskie
Formacja	Straż Graniczna II RP
Jednostki	53 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Józef Śron ps. „Julian” (ur. 1 lipca 1894 w Poznaniu, zm. 26 maja 1952 w Wolsztynie) – chorąży piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 1 lipca 1894 w rodzinie Andrzeja i Anny z domu Nowak. Członek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Poznaniu. Od 1914 do 1918 pełnił służbę w armii Cesarstwa Niemieckiego^[1].

Przebywał w niewoli francuskiej, a w 1918 wstąpił w szeregi Armii Polskiej we Francji, którą dowodził generał Józef Haller i przybył z nią do Polski. Służył w 53 pułku piechoty z którym brał udział w walkach na froncie wschodnim^[1]. 5 sierpnia 1920 w stopniu sierżanta sztabowego podczas wykonywania odwrotu wojsk polskich znad Seretu obronił tabory III baonu, które atakowała bolszewicka kawaleria w sile 500−600 szabel i z taborami nie dopuścił nieprzyjaciela do przedarcia się mostem na zachodnią stronę Strypy. Za czyn ten został wyróżniony nadaniem Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari^[2]^[3].

Awansował na stopień chorążego. Od 1921 służył w Straży Granicznej, w stopniu starszego przodownika, a w 1939 bronił odcinka wolsztyńskiego. Dostał się do niewoli niemieckiej z której w 1941 zbiegł. Członek ZWZ-AK na terenie Inspektoratu Skierniewice w komórce wywiadu, mając pseudonim „Julian”.

Zmarł w Wolsztynie, gdzie został pochowany na miejscowym cmentarzu^[3].

Żonaty ze Stanisławą Bączkowską. Gdy zmarła, powtórnie ożenił się w 1948 z Zofią Lisowską. Miał dzieci: Martynę oraz Kazimierza^[3].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 888)^[3]
Krzyż Walecznych^[3]

Przypisy

↑ ^a ^b Polak (red.) 1993 ↓, s. 215.
↑ Szachatowicz 1928 ↓, s. 40.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Polak (red.) 1993 ↓, s. 216.

Bibliografia

Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
Leon Szachatowicz: Zarys historji wojennej 53-go pułku piechoty strzelców kresowych. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.

[CITEREFPolak_(red.)1993215-1] Polak (red.) 1993 ↓, s. 215.

[CITEREFSzachatowicz192840-2] Szachatowicz 1928 ↓, s. 40.

[CITEREFPolak_(red.)1993216-3] Polak (red.) 1993 ↓, s. 216.

[1]

[2]

[3]