Józef Bakon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Bakon
Ilustracja
Józef Bakon w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1899
Siersza

Data i miejsce śmierci

13 października 1942
Oświęcim

Poseł IV kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1935
do 13 września 1938

Przynależność polityczna

Obóz Zjednoczenia Narodowego

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Niepodległości

Józef Bakon ps. „Cyg” (ur. 22 kwietnia 1899 w Sierszy, zm. 13 października 1942 w KL Auschwitz[1]) – polski polityk, członek Polskiej Organizacji Wojskowej, poseł na Sejm IV kadencji w II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia był nauczycielem. Był dyrektorem Liceum Handlowego dla Dorosłych. Od października 1916 roku do 1918 był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej.

Od 11 listopada 1918 roku do marca 1921 roku pełnił służbę w 22 i 55 pułku piechoty[2]. W 1921 odznaczony po raz drugi Krzyżem Walecznych[3]. Mianowany podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 1 marca 1920 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W latach 1923–1924 posiadał przydział w rezerwie do 34 pułku piechoty w Białej Podlaskiej pomimo tego, że od 1924 roku był uznany za niezdolnego do służby wojskowej[4][5].

Później był nauczycielem w warszawskim gimnazjum kupieckim.

W 1935 został posłem z okręgu nr 37 (Biała Podlaska, Radzyń Podlaski, Włodawa). Był członkiem Obozu Zjednoczenia Narodowego, związanym z grupą Jutra Pracy. Zmarł w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Małgorzata Smogorzewska: Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom II E-J. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2000. ISBN 83-7059-479-4. Data śmierci ustalona według danych zgromadzonych w Internationaler Suchdienst w Bad Arolsen.
  2. Sławomir Kordaczuk, Z siedleckiej księgi peowiaków, cz. II, w: Szkice Podlaskie, 7, 1999, s. 162.
  3. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 36)
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 226, 584.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 209, 521.
  6. a b c Album-skorowidz Senatu i Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Sejmu Śląskiego. Kadencja 1935/1940, Kraków 1936, s. 105.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]