Józef Kurek (żołnierz AK)

Józef Kurek
Halny
	kapitan
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1913 ; Koźmice Wielkie
Data i miejsce śmierci	9 października 1997 ; Bielsko-Biała
	Przebieg służby
Lata służby	1937–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie ; Armia Krajowa
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa;
Późniejsza praca	nauczyciel
	Odznaczenia

Józef Kurek ps. „Halny” (ur. 30 listopada 1913 w Koźmicach Wielkich, zm. 9 października 1997 w Bielsku-Białej) – polski wojskowy, oficer Wojska Polskiego, uczestnik kampanii wrześniowej, żołnierz Armii Krajowej, po zakończeniu wojny nauczyciel wychowania fizycznego, instruktor narciarski. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Józef Kurek był synem Jana, górnika w kopalni soli w Wieliczce oraz Wiktorii z Pirowskich. Ukończył Gimnazjum im. Jana Matejki w Wieliczce, egzamin dojrzałości złożył w 1934 roku. Po trzyletnim pobycie w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie-Ostrowie, w 1937 roku otrzymał promocję na podporucznika piechoty służby stałej. Służył w 73. pułku piechoty w Katowicach. Podczas kampanii wrześniowej walczył w składzie 201. pułku piechoty, 55. Dywizji Piechoty w Armii Kraków. Wzięty do niewoli niemieckiej, uciekł w październiku 1939 roku. W 1940 roku został zaprzysiężony do Związku Walki Zbrojnej przez podporucznika Franciszka Lembasa „Zgrzebnioka”. Przyjął pseudonim „Halny”.

Wraz z braćmi Władysławem i Franciszkiem zorganizował budowę konspiracyjnego schronu dla wielickiego Kedywu pod własnym domem rodzinnym w Koźmicach Wielkich. Od 1941 roku działał w obwodzie AK Jędrzejów, jako zastępca dowódcy obwodu i szef referatu operacyjnego. Odpowiadał za sprawy szkoleniowe, magazynowanie broni i sprzętu, opracowanie planów operacyjnych, także akcji „Burza”, odbieranie zrzutów lotniczych. W akcji „Burza” dowodził batalionem Jędrzejowskiego Pułku Piechoty AK. Awansował do stopnia porucznika, następnie kapitana. Po 1943 roku należał do organizacji NIE. Za swoje zasługi w walce został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Armii Krajowej oraz Medalem Za udział w wojnie obronnej 1939.

Po zakończeniu wojny ukończył w 1948 roku Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (dyplom magisterski uzyskał w 1960 roku w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie). Od 1949 roku pracował jako nauczyciel w I Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Bielsku-Białej. Był instruktorem narciarskim Polskiego Związku Narciarskiego. Napisał kilkanaście publikacji dotyczących szkolnych urządzeń sportowych i wychowania fizycznego. Został odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką ZNP, Złotą Odznaką „Zasłużony dla rozwoju województwa katowickiego”.

Zmarł w 1997 roku i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Kamienicy. W 1998 roku jego imieniem nazwano jedną z ulic w Jędrzejowie.

Jego synem był Piotr Wojciech Kurek, polski fizyk i działacz kombatancki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Piotr Kurek: Mój ojciec Józef Kurek (1913–1997) [w:] Jadwiga Duda: 136 Spotkanie z cyklu „Wieliczka – Wieliczanie” pt. „Wieliczanie z Armii Krajowej (AK) w latach 1942-1945 i ich powojenne losy”; z serii: „W nauce i wiedzy” (11): Władysław Ptak (1920–1990), żołnierz AK ps. „Mały”, metalurg, prof. dr inż. AGH , nauczyciel akademicki, wynalazca”. „Biblioteczka Wielicka”. Zeszyt 81. Wieliczka: 2009. ISSN 1730-2900.