Józef Majchrzak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Majchrzak
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1923
Siutkówek

Data i miejsce śmierci

25 listopada 1993
Bydgoszcz

Poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji
Okres

od 1965
do 1981

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Józef Majchrzak (ur. 14 stycznia 1923 w Siutkówku, zm. 25 listopada 1993 w Bydgoszczy) – polski działacz partyjny, poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji (1965–1981).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Heleny z domu Hejmanowskiej. Uzyskał wykształcenie wyższe niepełne, z zawodu stolarz. Uczęszczał do Centralnej Szkoły Partyjnej. W Komitecie Wojewódzkim Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Bydgoszczy od grudnia 1956 do 16 października 1980 był członkiem sekretariatu, od 22 grudnia 1956 do 3 stycznia 1967 sekretarzem ds. organizacyjnych, a od 3 stycznia 1967 do 16 października 1980 I sekretarzem. W drugiej połowie lat 70. kierował prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej[1]. 20 czerwca 1964 został zastępcą członka, a 16 listopada 1968 członkiem Komitetu Centralnego PZPR. W 1965, 1969 i 1972 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Włocławek, a w 1976 i 1980 w okręgu Bydgoszcz. W IV i V kadencji zasiadał w Komisji Spraw Wewnętrznych, w VI, VII i VIII kadencji w Komisji Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości. 30 lipca 1981 zrzekł się mandatu.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People’s Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 73.
  2. Odznaczenia dla pracowników partyjnych, „Trybuna Robotnicza”, nr 171, 21 lipca 1964, s. 5.
  3. Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
  4. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]