Józef Marcinkiewicz (ur. 1898)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Marcinkiewicz
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1898
Nieśwież

Data śmierci

po 1956

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Dowództwo KOP

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Zasługi (II RP) Medal Niepodległości Krzyż Zasługi (II RP)

Józef Marcinkiewicz[a] (ur. 1 czerwca 1898 w Nieświeżu, zm. po 1956) – podpułkownik Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 czerwca 1898 w Nieświeżu, w ówczesnym powiecie słuckim guberni mińskiej, w rodzinie Edwarda[2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty[3][4][5]. W latach 20. był przydzielony do 59 pułku piechoty w Inowrocławiu[6][7][8]. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 w korpusie oficerów piechoty[9]. W 1932 był oficerem 85 pułku piechoty w Nowej Wilejce[10][11][12]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 80. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. W marcu 1939 pełnił służbę w Oddziale Wyszkolenia Dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza w Warszawie na stanowisku kierownika referatu wyszkolenia piechoty[14]. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu II C Woldenberg[15].

Po uwolnieniu z niewoli został przyjęty do „odrodzonego” Wojska Polskiego i mianowany podpułkownikiem. 13 maja 1951 został aresztowany przez Główny Zarząd Informacji[16]. Należał do kilkudziesięciu oficerów fałszywie oskarżonych o stworzenie i działalność w organizacji dywersyjno-szpiegowskiej w Wojsku Polskim, a wytoczony mu proces polityczny związany był z głośną sprawą gen. Tatara. Po ciężkim śledztwie 23 lutego 1952 skazany na karę 12 lat więzienia[17]. W 1956 został zrehabilitowany[18].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1 października 1946 „za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą oraz za gorliwą pracę i sumienne wypełnianie obowiązków służbowych”[19]
  • Złoty Krzyż Zasługi – 11 listopada 1938 „za zasługi w służbie Korpusu Ochrony Pogranicza”[20]
  • Medal Niepodległości – 3 maja 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[21]
  • Srebrny Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”[22][23]

31 stycznia 1938 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości ponownie rozpatrzył jego wniosek i nie przyznał mu Krzyża Niepodległości[24].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia kpt. Józefa Marcinkiewicza z „20 maja 1898” na „1 czerwca 1898”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]