Język ambelau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ambelau
Obszar

Ambelau (Moluki, Indonezja)

Liczba mówiących

5700 (1989)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 amv
IETF amv
Glottolog ambe1248
Ethnologue amv
BPS 0645 3
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ambelau (a. amblau[1], ambalau[2]) – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, na wyspie Ambelau. Według danych z 1989 roku posługuje się nim 5700 osób[1].

Jest to język ojczysty ludu Ambelau[3]. Jego użytkownicy zamieszkują wsie: Elara, Salasi, Siwar, Kampung Baru, Ulima, Masawoy, Lumoy. Oprócz tego ludność Ambelau jest obecna we wsi Wae Tawa na wyspie Buru[4]. W użyciu jest także malajski amboński[3][5].

Nie jest wzajemnie zrozumiały z językiem buru[1][4]. Lokalna tradycja wiąże lud Ambelau z wyspą Nusa Laut(inne języki)[4]. Nie został dobrze opisany przez lingwistów, ale zebrano pewne dane leksykalne[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ambelau, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-06-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-24] (ang.).
  2. Bahasa Ambalau. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-18)]. (indonez.).
  3. a b Michaił Anatoljewicz Czlenow: Ambiełauancy. W: Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 41. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).
  4. a b c Grimes 2000 ↓, s. 95.
  5. Grimes 2000 ↓, s. 93.
  6. James T. Collins: Penelitian Bahasa di Maluku. Ambon: Kantor Bahasa Provinsi Maluku, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan, 2018, s. 26. ISBN 978-602-52601-2-4. OCLC 1099540304. [dostęp 2022-09-22]. (indonez.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Charles E. Grimes: Defining speech communities on Buru Island: a look at both linguistic and non-linguistic factors. W: Charles E. Grimes (red.): Spices from the East: Papers in Languages of Eastern Indonesia. Canberra: Pacific Linguistics. Research School of Pacific and Asian Studies. The Australian National University, 2000, s. 73–103, seria: Pacific Linguistics 503. DOI: 10.15144/PL-503.73. ISBN 978-0-85883-460-6. OCLC 46827844. (ang.).