Język benggoi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Benggoi
Obszar

Moluki (Indonezja)

Liczba mówiących

350 (1989)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue 8a umierający
Kody języka
ISO 639-3 bgy
IETF bgy
Glottolog beng1287
Ethnologue bgy
BPS 0665 5
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język benggoi (a. bengoi), także: kobi-benggoi, isal[1]język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji. Według danych z 1989 r. posługuje się nim 350 osób[1][2].

Jego użytkownicy zamieszkują trzy wsie na wyspie Seram (Benggoi, kecamatan Bula; Lesa i Balakeo, kecamatan Werinama). Każda wieś ma swój własny dialekt[3]. W 1982 r. stwierdzono, że jest prawie wymarły[4].

W artykule z 1931 r.[5] zawarto pewne dane z tego języka, opisanego wraz z liana-seti jako „uhei-kahlakim”[2]. Nie wykształcił piśmiennictwa[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Benggoi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  2. a b Loski i Loski 1989 ↓, s. 121.
  3. Mark Taber (red.): Atlas bahasa tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura, 1996, s. 56. ISBN 979-8132-90-4. OCLC 40713056. [dostęp 2023-08-07]. (indonez.).
  4. Collins 1982 ↓, s. 117.
  5. Odo D. Tauern. Beitrag zur Kenntnis der Sprachen und Dialekte von Seran. Die Wahinama-Sprache. (Schlß). „Anthropos”. 26 (1/2), s. 109–139, 1931. ISSN 0257-9774. OCLC 5547299586. JSTOR: 40446141. (niem.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]