Język duri
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
127 tys. (2000) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | mvp | ||
| IETF | mvp | ||
| Glottolog | duri1242 | ||
| Ethnologue | mvp | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język duri, także massenrempulu – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Południowy w Indonezji. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 127 tys. ludzi[1].
Według serwisu Ethnologue dzieli się na trzy dialekty: cakke-kalosi, baraka, benteng alla[1].
Należy do grupy języków massenrempulu (a. masenrempulu, massenrempulu’) w ramach języków południowocelebeskich[2]. Tworzą ją następujące języki: duri, enrekang (w tym pattinjo), maiwa i malimpung[3][4]. Duri jest wśród nich językiem prestiżowym i sam również bywa określany jako massenrempulu[1][5]. Czasami w literaturze mówi się o jednym języku massenrempulu, traktując go jako grupę dialektów[6].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Duri, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Roger F. Mills, Additional addenda, [w:] Robert A. Blust (red.), Historical Linguistics in Indonesia, Part 1, Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1981 (NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 10), s. 59–82 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Masenrempulu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-02] (ang.).
- ↑ Michael C. Howard, Introduction, [w:] Michael C. Howard (red.), Bark-cloth in Southeast Asia, Bangkok: White Lotus Press, 2006 (Studies in the Material Cultures of Southeast Asia 10), s. 29, ISBN 978-974-480-096-1, OCLC 166254124 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
- ↑ Narendra S. Bisht, T.S. Bankoti (red.), Encyclopaedia of the South-east Asian Ethnography: A-L, Delhi: Global Vision, 2004, s. 133, ISBN 978-81-87746-97-3, OCLC 55071513 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
- ↑ Jacobus Noorduyn, A Critical Survey of Studies on the Languages of Sulawesi, Leiden: KITLV Press, 1991 (Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde: Bibliographical series 18), s. 199, ISBN 978-90-6718-028-3, OCLC 24778246 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
Kontrola autorytatywna (język):