Język huaulu
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
300 (1987) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | hud | ||
| IETF | hud | ||
| Glottolog | huau1237 | ||
| Ethnologue | hud | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język huaulu, także alakamat – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji. Według danych z 1987 r. posługuje się nim 300 osób[1].
Jego użytkownicy zamieszkują 10 wsi na wyspie Seram (rejon zatoki Saleman)[1]. Często jest uważany za dialekt języka manusela[2][3], niemniej Ethnologue wyróżnia go jako odrębny język[1]. Społeczność Huaulu, uchodząca za jedną z grup Manusela, w szczególnym stopniu zachowała swoje wierzenia tradycyjne[4], a ich język bywa określany mianem „bahasa asli”[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Huaulu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [zarchiwizowane z adresu 2014-09-26] (ang.).
- ↑ Mark Taber (red.): Atlas bahasa tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura, 1996, s. 58. ISBN 978-979-8132-90-2. OCLC 40713056. (indonez.).
- ↑ Loski i Loski 1989 ↓, s. 108, 120–121.
- ↑ Valerio Valeri: Fragments from Forests and Libraries: A Collection of Essays. Janet Hoskins (red.). Durham: Carolina Academic Press, 2001, s. 188, seria: Carolina Academic Press ritual studies monographs. ISBN 978-0-89089-979-3. OCLC 45505860. (ang.).
- ↑ Loski i Loski 1989 ↓, s. 121.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Russel A. Loski, Gail M. Loski: The Languages Indigenous to Eastern Seram and Adjacent Islands. W: Wyn D. Laidig (red.): Workpapers in Indonesian Languages and Cultures. T. 6: Maluku. Summer Institute of Linguistics, 1989, s. 103–141. [dostęp 2023-08-01]. (ang.).