Język rikou
Wygląd
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
12 tys. (2011)[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | rgu | ||
IETF | rgu | ||
Glottolog | ring1244 | ||
Ethnologue | rgu | ||
BPS | 0182 2 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język rikou (a. ringgou, renggou)[1][2][3], także: landu, oepao[3] – język austronezyjski używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie w Indonezji, we wschodniej części wyspy Roti (Rote). Według danych z 2011 roku posługuje się nim 12 tys. osób[1].
Dzieli się na dialekty: rikou, landu, oe pao (oepao)[1]. Jeden z języków rote[1]. Bywa włączany pod pojęcie języka roti (rote)[3][4][5]. Forma „ringgou” pochodzi z innych języków wyspy[1].
Z danych Ethnologue wynika, że pozostaje w powszechnym użyciu, w różnych sferach życia. Jego użytkownicy posługują się także językiem indonezyjskim[1].
W piśmiennictwie stosuje się alfabet łaciński[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Rikou, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Anna Belew, Yen-ling Chen, Lyle Campbell, Russell Barlow, Bryn Hauk, Raina Heaton, Stephanie Walla: The world’s endangered languages and their status. W: Lyle Campbell, Anna Belew (red.): Cataloguing the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2018, s. 239. DOI: 10.4324/9781315686028. ISBN 978-1-138-92208-2, ISBN 978-1-317-41389-9. ISBN 978-1-315-68602-8. OCLC 1027125181. (ang.).
- ↑ a b c B. Grimes: Timor languages. W: William Frawley (red.): International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 4:258–260. DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001. ISBN 978-0-19-513977-8. OCLC 51478240. (ang.).
- ↑ A.A. Biernowa: Rotijcy. W: W.A. Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 433. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).
- ↑ Leksi S.Y. Ingguoe: Tata Bahasa Rote. Yogyakarta: Deepublish, 2015, s. 4. ISBN 978-602-280-622-6. (indonez.).