Język tajio
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
12 tys. (2001)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | tdj | ||
| IETF | tdj | ||
| Glottolog | taji1246 | ||
| Ethnologue | tdj | ||
| BPS | 0503 5 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język tajio (a. tadjio, ta’adjio, adjio), także kasimbar[1][2] – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Środkowy w Indonezji (21 wsi, kecamatany Ampibabo, Sindue, Tinombo). Według danych z 2001 roku posługuje się nim 12 tys. osób[1].
Dzieli się na trzy dialekty: północny, centralny, zachodni[1].
Kasimbar to nazwa miasta[1].
Jest wyraźnie zagrożony wymarciem, gdyż wzrasta rola języka indonezyjskiego. Według doniesień z 2011 r. pozostaje w użyciu w kontaktach domowych, ale najmłodsze pokolenie przyswaja indonezyjski jako swój pierwszy język. Panuje wysoki poziom wielojęzyczności, w regionie używany jest również język kaili (w odmianach rai i ledo)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Tajio, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Barbara F. Grimes, Joseph E. Grimes, Malcolm D. Ross, Charles E. Grimes, Darrell T. Tryon: Listing of Austronesian languages. W: Darrell T. Tryon (red.): Comparative Austronesian Dictionary: An Introduction to Austronesian Studies. Berlin: Walter de Gruyter, 1995, s. 254, seria: Trends in Linguistics. Documentation 10. DOI: 10.1515/9783110884012.1.201. ISBN 978-3-11-088401-2. OCLC 868970232. (ang.).
- ↑ David Mead: Tajio. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-24)]. (ang.).