Język vitu

Vitu
Obszar	Papua-Nowa Gwinea (Nowa Brytania Zachodnia)
Liczba mówiących	8800 (1991)
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Grupa centralno-wschodnia; Grupa wschodnia; Języki oceaniczne; Języki zachodniooceaniczne; Języki mezomelanezyjskie; Języki bali-vitu; Język vitu;
Status oficjalny
Ethnologue	4 edukacyjny↗
Kody języka
Kod ISO 639-3↗	wiv
IETF	wiv
Glottolog	mudu1242
Ethnologue	wiv
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język vitu – język z podrodziny języków oceanicznych z wielkiej rodziny języków austronezyjskich, używany na wyspach u północno-zachodniego wybrzeża Nowej Brytanii w Papui-Nowej Gwinei. Posługuje się nim 8800 osób (1991)^[1].

Blisko spokrewniony z językiem uneapa (bali)^[2], czasem wyróżnia się jeden język bali-vitu^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Vitu, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
↑ David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Bali-Vitu, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-01] (ang.).
↑ Malcolm Ross: Proto Oceanic and the Austronesian Languages of Western Melanesia. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1988, s. 263, seria: Pacific Linguistics C-98. DOI: 10.15144/PL-C98. ISBN 0-85883-367-0. OCLC 20100109. (ang.).