Język hula
(Przekierowano z Język vula’a)
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
3240 (2000) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | hul | ||
| IETF | hul | ||
| Glottolog | hula1239 | ||
| Ethnologue | hul | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język hula, także: vula’a (a. vulaa)[1], bula’a[2] – język austronezyjski używany w Prowincji Centralnej w Papui-Nowej Gwinei. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 3240 osób[1].
Tworzy sieć dialektów wraz z językiem keapara[3]. A. Pawley (1976) i T.E. Dutton (1976) zaliczają hula do dialektów keapara[4][5].
Został opisany w postaci pracy z 1938 r.[6] Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Hula, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ R.E. Guise, Vocabulary of Bula’a dialect, spoken in the Central District of British New Guinea, by some coast tribes, „Annual Report on British New Guinea 1890–1891”, 1892, s. 108–114 (ang.).
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Keapara, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Pawley 1976 ↓, s. 302.
- ↑ Dutton 1976 ↓, s. 327.
- ↑ Lillian Mary Theakston Short, The phonetics and grammar of the Hula language, with vocabulary and translation and notes of other dialects of the Hood Bay district, University of Adelaide, 1938, OCLC 219840993 [dostęp 2024-02-20] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Thomas E. Dutton: Austronesian Languages: Eastern Part of South-Eastern Mainland Papua. W: Stephen A. Wurm (red.): New Guinea area languages and language study. T. 2: Austronesian languages. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1976, s. 321–334, seria: Pacific Linguistics C-39. DOI: 10.15144/PL-C39.321. ISBN 0-85883-131-7. ISBN 0-85883-155-4. OCLC 2565788. (ang.).
- Andrew Pawley: Austronesian Languages: Western Part of South-Eastern Mainland Papua. W: Stephen A. Wurm (red.): New Guinea area languages and language study. T. 2: Austronesian languages. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1976, s. 301–320, seria: Pacific Linguistics C-39. DOI: 10.15144/PL-C39.301. ISBN 0-85883-131-7. ISBN 0-85883-155-4. OCLC 2565788. (ang.).