Przejdź do zawartości

Język temiar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Temiar
Obszar

Malezja

Liczba mówiących

15 tys. (2007)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue 3 środek szerszej komunikacji
Kody języka
ISO 639-3 tea
IETF tea
Glottolog temi1246
Ethnologue tea
WALS tmr
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język temiar, także: sakai północny, pie, seroq, temerjęzyk austroazjatycki używany przez grupę ludności w stanach Perak, Kelantan i Pahang w Malezji[1]. Należy do grupy języków aslijskich[1][2].

Posługuje się nim ludność Temiar (17 tys. osób, w tym ponad 15 tys. zamieszkujących tereny tradycyjne)[3]. Znany jest także wielu północnym grupom Orang Asli, służąc jako regionalna lingua franca[1][3]. Starsze określenie ludu Temiar to „Sakai Północni” (w odróżnieniu od Semai – Sakai Centralnych). Spopularyzowana w literaturze nazwa „temiar” została zaczerpnięta z języka semai[4].

Jest zróżnicowany wewnętrznie, przy czym poszczególne dialekty są wzajemnie zrozumiałe. Według jednej z klasyfikacji istnieje podstawowy podział na temiar północny i temiar południowy, z kilkoma pomniejszymi odmianami lokalnymi[5]. W publikacji Ethnologue (wyd. 18) wyszczególniono następujące odmiany: grik, kenderong, kenering, lanoh kobak, po-klo (sakai bukit z Temongoh), sakai z Plus Korbu, sungai piah, tanjong rambutan, tembe’ (tembi), ulu kinta (kinta sakai)[1].

Uchodzi za zagrożony wymarciem, aczkolwiek w dużo mniejszym stopniu niż pozostałe języki aslijskie. Odnotowano spadek jego użycia w niektórych domenach językowych. W powszechnym użyciu jest także język malajski[1][3].

Jest jednym z lepiej udokumentowanych języków aslijskich[6]. Powstały różne publikacje poświęcone językowi i kulturze Temiar. W II poł. XX w. ukazały się opracowania gramatyczne: Tengleq Kui Serok (1961)[7], An Outline of Temiar Grammar (1976)[8]. Istnieje także słownik z 1998 r. (Temiar-English, English-Temiar Dictionary)[9]. Nie wykształcił piśmiennictwa[1]. Jest wykorzystywany w edukacji, przy czym materiały alfabetyzacyjne są ograniczone[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Temiar, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-12] (ang.).
  2. Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Temiar. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-17)]. (ang.).
  3. a b c d Bradley 2007 ↓, s. 412.
  4. Benjamin 1993 ↓, s. 265.
  5. Benjamin 1993 ↓, s. 266.
  6. Bradley 2007 ↓, s. 374.
  7. Iskandar Carey: Tengleq Kui Serok: A Study of the Temiar Language, with an Ethnographical Summary. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 1961, seria: Siri pengetahuan bahasa dan sastera DBP 1. [dostęp 2023-01-16]. (ang.).
  8. Geoffrey Benjamin, An Outline of Temiar Grammar, [w:] Philip N. Jenner, Laurence C. Thompson, Stanley Starosta (red.), Austroasiatic Studies Part I, Honolulu: University Press of Hawaii, 1976 (Oceanic Linguistics Special Publications 13), s. 129–187, ISBN 0-8248-0280-2, OCLC 2091453, JSTOR20019155 (ang.).
  9. Nathalie Means: Temiar-English, English-Temiar Dictionary. Saint Paul, MN: Hamline University Press, 1998. OCLC 41400522. [dostęp 2022-09-17]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Temiar. Endangered Languages Project. [dostęp 2024-08-05]. (ang.).