Jan Ślaski (oficer)

Jan Ślaski
	pułkownik lekarz weterynarii
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1891 ; Wyżnianka
Data i miejsce śmierci	14 czerwca 1946 ; Edynburg
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1946
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 Pułk Artylerii Legionów; Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III; Departament Zdrowia; Kwatera Główna Naczelnego Wodza
Stanowiska	zastępca szefa departamentu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Jan Ślaski (ur. 7 lutego 1891 w Wyżniance, zm. 14 czerwca 1946 w Edynburgu) – pułkownik lekarz weterynarii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 7 lutego, 15 marca^[1] lub 21 marca 1891^[2]. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Był oficerem – lekarzem weterynarii 1 pułku artylerii Legionów. 11 marca 1917 roku otrzymał polecenie wyjazdu do Garwolina celem zapoznania się z organizacją i wyposażeniem niemieckiego szpitala koni, który po wyleczeniu koni niemieckich przeszedł do dyspozycji Legionów Polskich.

W dwudziestoleciu międzywojennym był długoletnim naczelnym lekarzem weterynarii i szefem służby weterynaryjnej Okręgu Korpusu nr III z siedzibą dowództwa w Grodnie. Pełniąc służbę na wymienionych stanowiskach służbowych pozostawał na ewidencji Kadry Okręgowego Szpitala Koni Nr 3, a następnie kadry oficerów weterynaryjnych. Z dniem 1 czerwca 1935 został przeniesiony do Departamentu Zdrowia Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko zastępcy szefa departamentu do spraw weterynarii^[3]. Na tym stanowisku pozostawał do września 1939^[4].

Został osadnikiem wojskowym w osadzie Podczernicha (gmina Hoża)^[5].

Niewątpliwie służba w Legionach i Okręgu Korpusu Nr III zaważyła na decyzji marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza o wyznaczeniu go na szefa służby weterynaryjnej w Kwaterze Głównej Naczelnego Wodza. Na tym stanowisku odbył kampanię wrześniową 1939.

Zmarł 14 czerwca 1946. Został pochowany na cmentarzu Corstorphine Hill w Edynburgu^[1].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

porucznik – 1 listopada 1916^[6]
podpułkownik – zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 r. (w 1924 r. zajmował 2 lokatę w korpusie oficerów zawodowych weterynaryjnych, grupa lekarzy weterynarii)
pułkownik – 16 marca 1927 r. ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 r. i 1 lokatą w korpusie oficerów zawodowych weterynaryjnych, grupa lekarzy weterynarii

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[7]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)^[8]^[9]
Krzyż Walecznych (trzykrotnie)^[9]
Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 10 listopada 1928^[10]^[9], 1938^[11])

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Wykaz poległych 1952 ↓, s. 35.
↑ Rocznik Oficerski 1924.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 56.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 440.
↑ Osadnicy wojskowi – lista kompletna. kresy.genealodzy.pl. s. 183. [dostęp 2015-04-10].
↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 75.
↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
↑ ^a ^b ^c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 361.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 30 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

[CITEREFWykaz_poległych195235-1] Wykaz poległych 1952 ↓, s. 35.

[2] Rocznik Oficerski 1924.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_1_czerwca_1935_roku,_s._56-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 56.

[CITEREFRybkaStepan2006440-4] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 440.

[5] Osadnicy wojskowi – lista kompletna. kresy.genealodzy.pl. s. 183. [dostęp 2015-04-10].

[CITEREFLista_starszeństwa191775-6] Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 75.

[7] M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[8] M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[CITEREFRybkaStepan2006361-9] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 361.

[10] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_11_listopada_1938_roku,_s._30_„za_zasługi_na_polu_pracy_społecznej”-11] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 30 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]