Jan Dylik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj

Jan Dylik (ur. 19 czerwca 1905 w Łodzi, zm. 6 czerwca 1973 tamże) – polski geograf i geomorfolog.

Tablica pamiątkowa na elewacji budynku przy ul. M.Skłodowskiej-Curie 11 w Łodzi
W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
Jan Dylik

Życiorys[edytuj]

Od 1925 studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie Uniwersytecie Poznańskim. W 1930 uzyskał tytuł doktora, a po powrocie do Łodzi w 1934 został wykładowcą w Wolnej Wszechnicy Polskiej i na Uniwersytetach Robotniczych[1]. Profesor Uniwersytetu Łódzkiego od 1947 roku. Od 1967 członek korespondent Polskiej Akademii Nauk[2]. Od 1966 prezes Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Przewodniczący Międzynarodowej Unii Geograficznej w latach 1956–1972. Założyciel i redaktor „Acta Geographica Lodzensis”. Redaktor czasopisma „Biuletyn Peryglacjalny”. Znawca geomorfologii peryglacjalnej oraz członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego[3] .

Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi (1954)[4].

Zmarł w Łodzi 6 czerwca 1973 roku i został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi przy ul. Ogrodowej.

Imię Jana Dylika nosi poleski oddział PTTK w Łodzi, a także jedna z ulic na Teofilowie.

Brat Zygmunta Dylika – bibliotekarza, mąż Anny Dylikowej.

Niektóre prace[5][edytuj]

  • Geografia Ziem Odzyskanych w zarysie (1946)
  • O peryglacjalnym charakterze rzeźby środkowej Polski (1953)
  • Nowe problemy wiecznej zmarzliny plejstoceńskiej (1963)

Przypisy

  1. ↑ Profesor Jan Dylik. Sylwetki łódzkich uczonych, z. 21, red. H. Klatkowa. ŁTN, Łódź 1995, s. 5-8
  2. ↑ Członkowie PAN: Skorowidz
  3. ↑ Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971
  4. ↑ M.P. z 1954 r. Nr 112, poz. 1588
  5. ↑ Dylik, Jan (1905–1973). W: Katalog Biblioteki Narodowej [on-line]. bn.org.pl. [dostęp 2015-05-01].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Dylik&oldid=48784227”