Jan Ernest III

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Ernest III
Ilustracja
książę Saksonii-Weimar
(z bratem Wilhelmem Ernestem)
Okres

od 1683
do 1707

Poprzednik

Jan Ernest II

Następca

Wilhelm Ernest, Ernest August I

Dane biograficzne
Dynastia

Wettynowie

Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1664
Weimar

Data i miejsce śmierci

10 czerwca 1707
Weimar

Ojciec

Jan Ernest II

Matka

Krystyna Elżbieta ze Szlwezwika-Holsztynu-Sonderburga

Żona

Zofia Augusta z Anhalt-Zerbst
od
do 1694

Dzieci

Jan Wilhelm, Ernest August I, Eleonora Chrystiana, Joanna Augusta, Joanna Szarlotta

Żona

Szarlotta Dorota z Hesji-Homburg
od 1694

Dzieci

Karol Fryderyk, Jan Ernest, Maria Luiza, Chrystiana Zofia

Jan Ernest III (ur. 22 czerwca 1664 w Weimarze, zm. 10 czerwca 1707 tamże) – książę Saksonii w księstwie Saksonii-Weimar od 1683 (z bratem Wilhelmem Ernestem).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Obszar księstwa Saksonii-Weimar na tle granic saskich księstw na terenie Turyngii w 1680

Jan Ernest był młodszym synem księcia Saksonii-Weimar Jana Ernesta II z rodu Wettinów i Chrystiany Elżbiety, córki księcia Szlezwika-Holsztynu-Sonderburg Jana Chrystiana[1][2]. Studiował w Jenie, następnie udał się w podróż po Europie. Po śmierci ojca w 1683 rządy w Saksonii-Weimar objął w imieniu swoim oraz Jana Ernesta jego starszy brat Wilhelm Ernest. Bracia kilkakrotnie zawierali układy w sprawie podziału dochodów i uprawnień (krajem miał zarządzać Wilhelm Ernest, jednak Jan Ernest miał uczestniczyć w ważniejszych decyzjach). Między braćmi dochodziło jednak do konfliktów: Wilhelm Ernest chciał marginalizować rolę brata, Jan Ernest pragnął natomiast do zwiększenia swego udziału w rządach. W 1691 bracia przejęli księstwo Saksonii-Jeny. W 1694 Wilhelm Ernest zgodził się uznać jurysdykcję Jana Ernesta nad częściami księstwa, z których ten czerpał dochody (m.in. Kapellendorf, Heusdorf, Magdala). Odtąd stosunki między braćmi poprawiły się[1].

W 1703 przez krótki czas muzykiem dworskim Jana Ernesta był młody wówczas Jan Sebastian Bach[3].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Jan Ernest był dwukrotnie żonaty. W 1685[1] poślubił Zofię Augustę (1663–1694), córkę księcia Anhalt-Zerbst Jana. Para miała pięcioro dzieci:

  • Jan Wilhelm (ur. i zm. 1686),
  • Ernest August I (1688–1748), następca ojca jako książę Saksonii-Weimar,
  • Eleonora Chrystiana (1689–1690),
  • Joanna Augusta (1690–1691),
  • Joanna Szarlotta (1693–1751)[2].

Dwa miesiące po śmierci Zofii Augusty, w 1694 Jan Ernest ożenił się z Szarlottą Dorotą Zofią (1672–1738), córką landgrafa Hesji-Homburg Fryderyka II. Z tego małżeństwa pochodziło czworo dzieci:

  • Karol Fryderyk (1695–1696),
  • Jan Ernest (1696–1715),
  • Maria Luiza (1697–1704),
  • Chrystiana Zofia (1700–1701)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ernst Wülcker: Johann Ernst (IX.). W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 14. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1881, s. 362–364.
  2. a b c Johann Ernst III. Herzog v.Sachsen-Weimar. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2017-12-01].
  3. Christoph Wolff: Johann Sebastian Bach: The Learned Musician. Oxford - New York: Oxford University Press, 2001, s. 66–75. ISBN 0-19-816534-X. [dostęp 2017-12-01].