Przejdź do zawartości

Jan Rusnok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez D T G (dyskusja | edycje) o 19:29, 16 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Jan Rusnok
Data i miejsce urodzenia

28.8.1927
Nydek, Czechy

Data i miejsce śmierci

11.4.2003
Czeski Cieszyn, Czechy

Zawód, zajęcie

redaktor, publicysta, historyk

Jan Rusnok (ur. 28 sierpnia 1927 w Nydku, zm. 11 kwietnia 2003 w Czeskim Cieszynie) – redaktor, historyk, publicysta i społecznik na czeskim Śląsku Cieszyńskim.

Życiorys

Nydek  był dla Rusnoka najbliższym sercu — był symbolem ziemi ojców, kraju nad Olzą. Jako absolwent  Szkoły Nauk Politycznych i Gospodarczych w Pradze pracował w administracji państwowej.  Od lat pięćdziesiątych był aktywnym członkiem Zarządu Głównego PZKO. W roku 1965 wraz ze Stanisławem Zahradnikiem założył sekcję historyczną przy Zarządzie Głównym PZKO, teraźniejszą Sekcję Historii Regionu. W okresie od 1964 do 1970 roku był redaktorem naczelnym miesięcznika Zwrot. Ponieważ w roku 1968 popierał reformy państwa został odwołany z funkcji redaktora Zwrotu. Jako jedyny z usuniętych wtedy działaczy PZKO został robotnikiem dźwigowym w koksowni Huty Trzynieckiej, gdzie pracował do emerytury w roku 1987. Po przemianach ustrojowych w roku 1990 zostaje ponownie redaktorem naczelnym Zwrotu. Angażuje się w nowo powstałej Radzie Polaków (dziś Kongres Polaków). Ponieważ wielu czołowych działaczy PZKO nie mogło się z tym faktem pogodzić Jan Rusnok ostatecznie w roku 1992 skończył swą pracę w Zwrocie. Po tych wydarzeniach Jan Rusnok odsunął się na ubocze. Ostatnie pięć lat walczył z poważną chorobą. Zmarł 11. kwietnia 2003 roku w Czeskim Cieszynie.

Działalność medialna i publiczna

Rusnok swymi pracami wzbogacił zakres wiedzy historycznej o Śląsku Cieszyńskim. Był autorem dużej ilości artykułów, publikacji i materiałów zamieszczonych w licznych publikatorach w Czechach i Polsce. Między innymi w Zaraniu Śląskim (ZŚ), Poglądach (P), Głosie Ludu, Zwrocie (Z), Kalendarzu Beskidzkim (KB), Kalendarzu Śląskim (KŚ) i Kalendarzu Cieszyńskim (KC). Wszystkie swoje teksty podpisywał swoim imieniem i nazwiskiem — wyjątkiem były prace publikowane (pomimo zakazu) w Czechosłowacji w latach 1970-1989, podpisywane imieniem córki Anny, żony Elżbiety albo Stanisława Zahradnika.[1]

Wybrane publikace

  • Pod Czantorią -  gawędy o ziemi rodzinnej - Wyd. 1. - Katowice : Śląsk, 1984. - 188 s.ISBN 83-216-0439-0. – zbiór reportaży o miejscowościach zaolziańskich zamieszkałych  przez Polaków
  • Czeski Cieszyn - główny ośrodek społeczno-kulturalny Polaków w Czechosłowacji, Ćesky Teśin, Profil, Ostrawa 1973 (2 0 1 -2 2 4s.)
  • Załoga hutytrzynieckiej (1839-1913), Polska klasa robotnicza tom VIII, wyd. PW N, Warszwa  1978 (7 2 -1 0 4 s.)
  • Zaolziańskie śpiewactwo,Śpiewak Śląski, Katowice 1(274)/1990 (14-16s.)
  • Polska a Czechy,  Słowo, kwartalnik nr 18,Berlin 1992 (s.3 4 -3 9 )
  • Ruch oporu w powiecie cieszyńskim, Z G PZK O , SH R Czeski C ieszyn 1993 (2 1 -4 0 s.)
  • Żwirkowisko (50-lecie tragedii Cierlickiej), KB 1982 (6 7 - 72)
  • Równość (pierwsze pismo socjalistyczne na Śląsku), KB 1987 (9 3 -9 6);
  • Encyklopedia Polonii zaolziańskiej, KŚ T R Z Z 1970 (111 -1 1 5 )
  • Życie kulturalne ludności polskiej w Czechosłowacji, KŚ T R Z Z 1971 (137 -1 4 0 )
  • Autor słynnego pamiętnika (Jan Kubisz), KB 1989 (8 7 -9 2 )
  • Gustawa Morcinka powrót do Karwiny, Tygodnik Kulturalny, 17 X II 1978, rok XXII, 1123 n r51
  • O właściwą postawę narodową, KŚ 1967 (4 0 -4 3
  • Poseł z Mistrzowic (Jerzy Cienciała), KŚ 1984 (141-147)
  • Zaolziańscy dysydenci, K C 1994 (9 5 -9 9 )
  • Apeluję o tolerancję, Z 2/1991 (1)
  • Kongres Polaków, Z 3/1991 (1
  • Wilhelm Szewczyk, Z 1/1991 (16-17
  • Życiorysu zazdrościli mu nawet przyjaciele (H.Jasiczek), KC 1986 (151-158)
  • Ziemia rodzinna Gustawa Morcinka, P 24/1973 (4 -6 )
  • Okupacja hitlerowska na Zaolziu, P 21/1980 (6 -8 )
  • O naszym nauczycielstwie, Z 3/1969 (2 -4 )

Przypisy

  1. ↑ K.Jaworski, Bibliografia Jana Rusnoka. In: Zwrot 2003, nr. 6, s. 56 -59, 1 czerwca 2003.

Bibliografia

  • Pod Czantorią -  gawędy o ziemi rodzinnej - Wyd. 1. - Katowice : Śląsk, 1984. - 188 s.  ISBN 83-216-0439-0
  • Pamięć ziemi ojczystej, jednodniówka Sekcji  Historii Regionu ZG PZKO,s.46
  • Sikora, W.: Pożegnanie Jana Rusnoka. In: Głos Ludu, 17. 4. 2003, s. 6.
  • Władysław Sikora, Pisarze Zaolzia ,Czeki Cieszyn 1992: Wydawnictwo Olza przy radzie Polaków w Czechosłowacji
  • K.Jaworski.:Bibliografia Jana Rusnoka. In: Zwrot 2003, č. 6, s. 56 -59
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Rusnok&oldid=52865541”