Jan Sehn

Jan Sehn
Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1909 ; Tuszów Mały
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 1965 ; Frankfurt nad Menem
Zawód, zajęcie	sędzia, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego
Narodowość	polska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Jan Sehn (ur. 22 kwietnia 1909 w Tuszowie Małym, zm. 12 grudnia 1965 we Frankfurcie nad Menem) – polski prawnik pochodzenia niemieckiego^[1], sędzia, prokurator, łowca nazistów^[2], profesor Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Życiorys

Pochodził z niemieckiej rodziny, przybyłej do Galicji w ramach kolonizacji józefińskiej. W latach 1933–1937 był aplikantem sądowym w Sądzie Okręgowym w Krakowie, a od 1937 do 1939 roku – asesorem sądowym, pełniącym funkcje sędziego śledczego^[3]. W latach 1945–1947 był sędzią śledczym Sądu Okręgowego w Krakowie, a od 1947 do 1949 roku – sędzią Sądu Apelacyjnego w Krakowie. W 1950 roku był wiceprokuratorem Prokuratury Okręgowej w Krakowie, od 1 stycznia 1951 roku wracając na stanowisko sędziego Sądu Wojewódzkiego w Krakowie, które sprawował do 1952 roku^[3].

Od 1949 roku doktor prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 1961 profesor nadzwyczajny UJ, pełnomocnik Ministra Sprawiedliwości do ścigania zbrodniarzy hitlerowskich.

W latach 1945–1946 prowadził z ramienia Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich badania na terenie obozu Auschwitz-Birkenau. Jako sędzia śledczy przygotował oskarżenie byłego komendanta obozu Rudolfa Hössa. Od 1949 roku kierownik Instytutu Ekspertyz Sądowych w Krakowie, później profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i pierwszy kierownik Zakładu Kryminalistyki UJ. Od chwili utworzenia Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich był jej członkiem i przewodniczącym Komisji Okręgowej w Krakowie (do 1953 roku). Zmarł nagle 12 grudnia 1965 roku we Frankfurcie nad Menem w trakcie jednej ze swych misji związanych z prowadzonymi śledztwami w ramach działalności w Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich^[4].

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[5]. W 1966 roku Instytut Ekspertyz Sądowych przyjął imię prof. Jana Sehna.

Wybrane publikacje

Wspomnienia Rudolfa Hoessa komendanta obozu oświęcimskiego, oprac. Jan Sehn, Warszawa 1960.
Konzentrationslager Oswiecim-Brzezinka (Auschwitz-Birkenau), Warszawa 1957.

Odznaczenie

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1954)^[6]
Złoty Krzyż Zasługi (1948)^[7]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[8]

Przypisy

↑ Andrzej Fedorowicz. Niech pan pisze, panie Hoess. „Polityka”, s. 56, 12 kwietnia 2017.
↑ Profesor Jan Sehn - łowca nazistów - Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra Jana Sehna w Krakowie - Portal Gov.pl [online], Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra Jana Sehna w Krakowie [dostęp 2024-02-03] (pol.).
↑ ^a ^b P.P. Żukowski P.P., Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, t. II, s. 460 .
↑ Ryszard Kotarba. Dziennik Hansa Franka i okoliczności jego pozyskania przez Polskę w roku 194. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F”. Vol. LX, s. 285, 286, 287, 2005.
↑ Jan WiktorJ.W. Tkaczyński Jan WiktorJ.W. (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 252, ISBN 978-83-233-4527-5 .
↑ M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1174.
↑ M.P. z 1948 r. nr 66, poz. 482.
↑ M.P. z 1955 r. nr 50, poz. 493.

Bibliografia

Filip Gańczak: Jan Sehn. Tropiciel nazistów. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2020. ISBN 978-83-247-0553-5.

Linki zewnętrzne

[1] Andrzej Fedorowicz. Niech pan pisze, panie Hoess. „Polityka”, s. 56, 12 kwietnia 2017.

[2] Profesor Jan Sehn - łowca nazistów - Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra Jana Sehna w Krakowie - Portal Gov.pl [online], Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra Jana Sehna w Krakowie [dostęp 2024-02-03] (pol.).

[:0-3] P.P. Żukowski P.P., Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, t. II, s. 460 .

[4] Ryszard Kotarba. Dziennik Hansa Franka i okoliczności jego pozyskania przez Polskę w roku 194. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F”. Vol. LX, s. 285, 286, 287, 2005.

[5] Jan WiktorJ.W. Tkaczyński Jan WiktorJ.W. (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 252, ISBN 978-83-233-4527-5 .

[6] M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1174.

[7] M.P. z 1948 r. nr 66, poz. 482.

[8] M.P. z 1955 r. nr 50, poz. 493.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]