Jan Sielewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Sielewicz
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1882
Justynowo

Data śmierci

1943

Zawód, zajęcie

duchowny katolicki

Narodowość

polska

Rodzice

Stefan i Helena z d. Wołejko

Odznaczenia
Medal Niepodległości
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Jan Władysław Sielewicz, syn Stefana i Heleny z d. Wołejko (ur. 24 czerwca 1882 w majątku Justynowo, gmina Świr, powiat święciański, gubernia wileńska, zm. 1943) – polski duchowny katolicki, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie przyjął w 1906 w Wilnie. W latach 1920—1930 był proboszczem kościoła Świętego Jerzego w Wielkich Świrankach. Od 1930 w parafii w Wornianach. Był proboszczem tej parafii oraz dziekanem worniańskim. Pochowany w parafii Świr. Działacz niepodległościowy. Zarządzeniem Prezydenta RP z 19 czerwca 1938 odznaczony Medalem Niepodległości. W 2000 uhonorowany pośmiertnie tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata za pomoc Żydom w czasie okupacji[1] (w tym zakresie współpracował m.in. z ks. Michałem Sopoćką[2]).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Krahel Tadeusz, Kapłani wileńscy wśród „Sprawiedliwych...”, „Tygodnik Wileńszczyzny” 2011, nr 30.
  2. Tadeusz Krahel, Ratowanie Żydów przez bł. ks. Michała Sopoćkę [online], www.opoka.org.pl [dostęp 2017-07-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]