Jan Sobiech (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Sobiech (ur. 27 marca 1862 w Czarkowie, zm. 10 grudnia 1935 tamże) – polski działacz społeczny, polityk ruchu ludowego, pierwszy prezes i współzałożyciel Zjednoczenia Włościan[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Wojciecha i Katarzyny. Pochodził z zamożnej rodziny chłopskiej, która przynajmniej od początków XVIII wieku zamieszkiwała podkościańskie Czarkowo.

Jan Sobiech był współzałożycielem patriotycznego koła śpiewaczego „Cecylja”, które powstało w grudniu 1905[2]. Towarzystwo to za pomocą pieśni krzewiło patriotyzm, co naturalnie nie spodobało się zaborcy. W 1910 członkom towarzystwa, w tym Janowi Sobiechowi, postawiono zarzut m.in. działalności w tajnym towarzystwie politycznym, działającym na szkodę władz pruskich[2]. Proces zakończył się pomyślnie dla oskarżonych, ostatecznie zostali oni ukarani tylko karą grzywny[2]. Dwadzieścia lat później „Gazeta Polska”, wspominając działalność „Cecylji”, tak komentowała zakończenie procesu:

Wieść ta rozeszła się w Kościanie lotem błyskawicy, podawana z ust do ust, budząc szczerą radość nietylko z powodu uwolnienia oskarżonych, z którymi wszyscy gorąco współczuli, gdyż wedle oskarżenia, nie małe groziły im kary, lecz także z powodu moralnego zwycięstwa, które odnieśli oskarżeni. Ogólna radość dosięgła szczytu w chwili przyjazdu oskarżonych pociągiem o godz. 11 do Kościana, gdzie liczny tłum serdeczne sprawił im powitanie. Radości ogólnej nie mącił nawet fakt, że kilku oskarżonym nałożono 20 Mk. kary i poważne koszta sądowe.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Jan Sobiech rozpoczął działalność polityczną. W maju 1919 na zjeździe w Poznaniu został pierwszym prezesem Zjednoczenia Włościan. Po wchłonięciu tej partii przez PSL „Piast” w grudniu 1920, należał do ugrupowania Wincentego Witosa[1], którego kilkukrotnie gościł w swoim gospodarstwie w Czarkowie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zjednoczenie Włościan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-01-11].
  2. a b c Jan Urbański, Witold Urbański, Sprawozdanie z działalności koła śpiewackiego Halka Czarków – Nacław w ciągu 25-lecia, „Gazeta Polska”, Kościan, 11 lutego 1930.