Jan Zaleski (chemik)
| Data i miejsce urodzenia |
8 marca 1869 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 sierpnia 1932 |
| profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemii farmaceutyczna, toksykologiczna, biochemia | |
| Profesura |
1922 |
| Polska Akademia Umiejętności | |
| Status |
członek korespondent |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Jan Zaleski (ur. 8 marca 1869 w Kalwarii Augustowskiej, zm. 22 sierpnia 1932 w Warszawie) – polski biochemik, wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim.
Docent chemii na uniwersytecie w Piotrogrodzie w roku 1917, w latach 1917-1918 profesor tej uczelni. W 1921 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. Po wybuchu I wojny światowej działał w ramach Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny w Petersburgu.
Od roku 1922 był profesorem chemii farmaceutycznej i toksykologicznej na Uniwersytecie Warszawskim. Jednocześnie od roku 1928 objął stanowisko profesora chemii analitycznej. W roku 1924 opracował nową metodę otrzymywania heminy. Jest pochowany na cmentarzu reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie (kwatera N-1-45)[1].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mały słownik chemiczny, Wiedza Powszechna, W-wa, 1971
- Strona Katedry Historii Medycyny CM UJ
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje Jana Zaleskiego w bibliotece Polona