Przejdź do zawartości

Jan Zaleski (chemik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Zaleski
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1869
Kalwaria Augustowska

Data i miejsce śmierci

22 sierpnia 1932
Warszawa

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemii farmaceutyczna, toksykologiczna, biochemia
Profesura

1922

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek korespondent

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet w Petersburgu
Uniwersytet Warszawski

Jan Zaleski (ur. 8 marca 1869 w Kalwarii Augustowskiej, zm. 22 sierpnia 1932 w Warszawie) – polski biochemik, wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim.

Docent chemii na uniwersytecie w Piotrogrodzie w roku 1917, w latach 1917–1918 profesor tej uczelni. W 1921 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. Po wybuchu I wojny światowej działał w ramach Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny w Petersburgu.

Od roku 1922 był profesorem chemii farmaceutycznej i toksykologicznej na Uniwersytecie Warszawskim. Jednocześnie od roku 1928 objął stanowisko profesora chemii analitycznej. W roku 1924 opracował nową metodę otrzymywania heminy. Jest pochowany na cmentarzu reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie (kwatera N-1-45)[1].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]