Jan Zaleski (chemik)
Data i miejsce urodzenia |
8 marca 1869 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 sierpnia 1932 |
profesor nauk chemicznych | |
Specjalność: chemii farmaceutyczna, toksykologiczna, biochemia | |
Profesura |
1922 |
Polska Akademia Umiejętności | |
Status |
członek korespondent |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Jan Zaleski (ur. 8 marca 1869 w Kalwarii Augustowskiej, zm. 22 sierpnia 1932 w Warszawie) – polski biochemik, wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim.
Docent chemii na uniwersytecie w Piotrogrodzie w roku 1917, w latach 1917–1918 profesor tej uczelni. W 1921 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. Po wybuchu I wojny światowej działał w ramach Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny w Petersburgu.
Od roku 1922 był profesorem chemii farmaceutycznej i toksykologicznej na Uniwersytecie Warszawskim. Jednocześnie od roku 1928 objął stanowisko profesora chemii analitycznej. W roku 1924 opracował nową metodę otrzymywania heminy. Jest pochowany na cmentarzu reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie (kwatera N-1-45)[1].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mały słownik chemiczny, Wiedza Powszechna, W-wa, 1971
- Strona Katedry Historii Medycyny CM UJ
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Publikacje Jana Zaleskiego w bibliotece Polona