Janusz Żmurkiewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Żmurkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1948
Szczecinek

Prezydent Świnoujścia
Okres

od 1984
do 1989

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Następca

Elżbieta Piela-Mielczarek

Prezydent Świnoujścia
Okres

od 2002

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej (do 2006)

Poprzednik

Janusz Dziekoński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego
Multimedia w Wikimedia Commons

Janusz Żmurkiewicz (ur. 25 lipca 1948 w Szczecinku) – polski polityk i samorządowiec, w latach 1984–1989[1] oraz od 2002 prezydent Świnoujścia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Technikum Mechaniczno-Energetycznego im. prof. Maksymiliana Tytusa Hubera w Szczecinie i Wydziału Inżynieryjno-Ekonomicznego Transportu Politechniki Szczecińskiej. Ukończył też Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu[2].

W latach 1973–1975 był kierownikiem sekcji technicznej w przedsiębiorstwie budowlanym, następnie objął stanowisko kierownika wydziału komunikacji[1] w urzędzie miejskim w Świnoujściu. W latach 1984–1989 zajmował po raz pierwszy stanowisko prezydenta tego miasta. Od 1991 prowadził własną działalność gospodarczą. W latach 1990–1998 był radnym Świnoujścia. W bezpośrednich wyborach samorządowych w 2002 został wybrany na urząd prezydenta Świnoujścia. W 2006, 2010, 2014 i 2018[3] skutecznie ubiegał się o reelekcję, wygrywając każdorazowo wybory w pierwszej turze.

W Biuletynie Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej umieszczono informację, że figuruje on w kartotece członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej[4]. Janusz Żmurkiewicz zaprzeczył członkostwu w ORMO[5].

Od 1975 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w latach 1986–1989 był członkiem komitetu miejskiego PZPR[2]. Wstąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej, w 2006 zawiesił swe członkostwo, a w listopadzie 2015 z niego zrezygnował[6].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2015)[7], Złotym Krzyżem Zasługi[8] oraz Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego (2015)[9].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Zytą, lekarką. Ma córkę Edytę, prawniczkę, sędzię Sądu Rejonowego w Poznaniu[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Wystarczy przejść się po mieście, a to dopiero początek.. scie24.pl, 2 maja 2014. [dostęp 2014-05-03].
  2. ↑ a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-08-31].
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-22].
  4. ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2022-09-01].
  5. ↑ Roman Ciepliński: Haki i fakty na Janusza Żmurkiewicza. Jak prezydenta zapisali do ORMO. 24kurier.pl, 5 stycznia 2023. [dostęp 2023-04-08].
  6. ↑ Żmurkiewicz odszedł z SLD. 24kurier.pl, 6 listopada 2015. [dostęp 2015-11-15].
  7. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 maja 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczenia (M.P. z 2015 r. poz. 613).
  8. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 kwietnia 2004 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2004 r. nr 38, poz. 669).
  9. ↑ Nie ma wolności bez solidarności, nie ma solidarności bez samorządności – minister Andrzej Halicki w Szczecinie. mac.gov.pl, 18 września 2015. [dostęp 2015-09-18].
  10. ↑ Janusz Żmurkiewicz. swinoujscie.pl. [dostęp 2018-04-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janusz_Żmurkiewicz&oldid=71167970”