Janusz Adamowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Adamowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1952
Kraśnik Lubelski

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: dziennikarstwo, zagraniczne systemy informacji masowej
Habilitacja

1998

Profesura

31 stycznia 2008

Funkcja Jednostka PAN

członek
Komitet Nauk Politycznych

Dziekan Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego
Okres spraw.

2008–2016

Poprzednik

Tadeusz Mołdawa

Następca

Stanisław Sulowski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Janusz Włodzimierz Adamowski (ur. 30 grudnia 1952[1] w Kraśniku Lubelskim) – polski medioznawca, profesor nauk humanistycznych, wieloletni wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 2008–2016 dziekan Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, od roku 2016 dziekan Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego[2].

Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]

Dysertację doktorską napisał pod kierunkiem Kazimierza Równego[3]. W 1998 uzyskał habilitację na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy poświęconej mediom i dziennikarstwu w Rosji w okresie transformacji ustrojowej. W 2000 został wybrany na stanowisko dyrektora Instytutu Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, będącego jedną z jednostek współtworzących Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych. W 2008 został pierwszym w historii tego wydziału dziekanem spoza kadry Instytutu Nauk Politycznych. W tym samym roku odebrał nominację na profesora zwyczajnego[4]. Oprócz obowiązków dziekana, pracuje naukowo w Zakładzie Zagranicznych Systemów Medialnych Instytutu Dziennikarstwa, którego jest kierownikiem. Wykłada również na Wydziale Nauk Społecznych Wyższej Szkoły Ekonomii, Prawa i Nauk Medycznych im. prof. Edwarda Lipińskiego w Kielcach.

Był członkiem Komitetu Nauk Politycznych PAN, a także Rady Upowszechniania Nauki przy Prezydium PAN.

W 2010 został odznaczony Krzyżem Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[5].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Środki masowej informacji Kanady, Warszawa 1997
  • Rosyjskie media i dziennikarstwo czasów przełomu (1985-1997), Warszawa 1998
  • Transformacja rosyjskich środków masowej informacji (lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte). W: Transformacja systemów medialnych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej po 1989 roku. Pod redakcją Bogusławy Dobek-Ostrowskiej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2002, s. 35–59. ISBN 83-229-2231-0.
  • Narodziny czwartej władzy. Geneza i rozwój brytyjskiego systemu medialnego, Warszawa 2005
  • Czwarty stan. Media masowe w pejzażu społecznym Wielkiej Brytanii, Warszawa 2006
  • Wybrane zagraniczne systemy medialne, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60807-28-6, ISBN 83-60807-28-0
  • Systemy medialne w XXI wieku. Wspólne czy różne drogi rozwoju?, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7545-355-3.
  • Komunikowanie masowe i polityka medialna w epoce globalizacji i cyfryzacji. Aspekty międzynarodowe, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7545-421-5.
  • Międzykulturowe aspekty działalności mediów w epoce globalizacji, Warszawa 2014, ISBN 978-83-7545-478-9.

Pełnione funkcje w organizacjach i towarzystwach naukowych[edytuj | edytuj kod]

  • 1993–2012 – członek European Journalism Training Association (z siedzibą w Maastricht)
  • 1999–2002 – członek Rady Upowszechniania Nauki przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk
  • 2003–2006 – członek Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk
  • 2011–2014 – członek Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk
  • 2011–2014 – członek Rady Naukowej Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk

Źródło: Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii UW[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NUKAT|n 96402626, viaf.org [dostęp 2022-03-04].
  2. a b prof.dr hab. Janusz Adamowski. wdib.uw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-08)].
  3. Kazimierz Równy, Warszawa, 08.01.2022 – kondolencje, nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2022-03-04].
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 stycznia 2008 r. nr 115-1-08 o nadaniu tytułu profesora (M.P. z 2008 r. nr 13, poz. 128).
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 grudnia 2010 r. o nadaniu orderu i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 31, poz. 351).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]