Jarosław z Iwna (zm. 1423)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Jarosław z Iwna (młodszy))
Jarosław z Iwna
Herb rodowy
Grzymała
Data śmierci

1423

Ród

Grzymalici

Rodzice

Mroczek z Iwna

Wojny i bitwy

Wojna z Zakonem Krzyżackim (1409-1410)

Administracja

chorąży poznański
podkomorzy kaliski
starosta nakielski

Jarosław z Iwna, Międzychodu i Lubikowa (ur. w drugiej połowie XIV w., zm. w 1423 roku) – rycerz polski, dyplomata, podkomorzy kaliski w 1415 roku, chorąży poznański w 1406 roku, starosta Nakła w latach 1414-1422-(1423)[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata życia Jarosława z Iwna nie są dobrze znane. Urodził się w drugiej połowie XIV wieku w polskiej rodzinie rycerskiej herbu Grzymała, jego ojcem był prawdopodobnie Mroczek z Iwna, bratanek arcybiskupa gnieźnieńskiego Janusza Suchywilka. Na przełomie XIV i XV wieku przebywał w Kastylii, gdzie wsławił się w walkach z Saracenami.

Od lata 1406 dzierżył urząd chorążego poznańskiego. Cieszył się zaufaniem Władysława Jagiełły, przed wielką wojna z zakonem (1409 -1410), w ramach antykrzyżackiej akcji propagandowej udał się na czele poselstwa polskiego do Anglii. Jego zabiegi dyplomatyczne na dworze angielskim okazały się skuteczne, król Henryk, który dotąd wspierał Krzyżaków (wziął udział w wyprawie zakonu na Litwę w 1390) nie udzielił wsparcia braciom zakonnym a udział rycerstwa angielskiego w wojnie był niewielki.

W lipcu 1410 pod Złotowem dostał się do niewoli krzyżackiej, został potem wymieniony na wójta Nowej Marchii. W 1415 został mianowany podkomorzym kaliskim, wcześniej otrzymał starostwo nakielskie.

Jego zdolności dyplomatyczne były stale wykorzystywane przez Jagiełłę. Jarosław należał do głównych autorów przymierza z państwami unii kalmarskiej wymierzonego w zakon krzyżacki. Przygotowywał także traktat z Erykiem, królem Danii. Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku[2].

Jarosław z Iwna zmarł latem 1423.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Antoni Gąsiorowski, Jarosław z Iwna [w] Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa – Poznań 1983, s. 293

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antoni Gąsiorowski, Starostowie wielkopolskich miast królewskich w dobie jagiellońskiej, Warszawa-Poznań 1981, s. 74.
  2. Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.