Jarosław Stancelewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jarosław Stancelewski
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1974
Jawor

Wzrost

204 cm

Pozycja

środkowy

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
1994–1995 Ikar Legnica
1995–1998 Stal Hochland Nysa
1998–2001 WKS Czarni Radom
2001–2005 Mostostal Azoty Kędzierzyn-Koźle
2005–2006 AZS PWSZ Nysa
2006–2009 Trefl Gdańsk
2009–2010 Orzeł Międzyrzecz
2010–2014 AZS PWSZ Nysa
2014–2015 UKS Mickiewicz Kluczbork
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1999–2002  Polska 80

Jarosław Stancelewski (ur. 11 maja 1974 w Jaworze) – polski siatkarz, były reprezentant kraju, grający na pozycji środkowego.

Od sezonu 2020/2021 jest komisarzem meczów Tauron Ligi kobiet, Tauron I ligi i PlusLigi mężczyzn[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

29 czerwca 2002 roku ożenił się z Joanną, absolwentką wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego i nauczycielką wychowania fizycznego w jednej z nyskich szkół. Jego syn Szymon, również jest siatkarzem i jest zawodnikiem Akademii Talentów Jastrzębskiego Węgla[2], tak i jego córka Julia, która jest siatkarką Volleyball Wrocław[3].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę siatkarską rozpoczął w wieku 18 lat w Ikarze Legnica. W 1996 roku zdobył ze Stalą Nysa Puchar Polski, a dwa lata później sięgnął po brązowy medal mistrzostw kraju. W 1998 roku przeszedł do Czarnych Radom. Z radomianami wywalczył ponownie puchar Polski (1999). W latach 2001–2005 był zawodnikiem Mostostalu Azoty Kędzierzyn-Koźle. W barwach kędzierzyńskiej drużyny dwukrotnie sięgnął po mistrzostwo kraju (2002, 2003), zdobył trzeci w swojej karierze Puchar Polski i zaliczył występy w dwóch edycjach finałowych Ligi Mistrzów, plasując się w Opolu na czwartym miejscu i zdobywając w Mediolanie brązowy medal. Od 2003 roku zmagał się z kontuzją kolana. W sezonie 2003/2004 po jej wyleczeniu wrócił na boisko. Podczas treningów kolano zaczęło ponownie puchnąć. Zawodnik poddał się artroskopii i tym samym nie uczestniczył w meczach pierwszej części następnego sezonu. Zaczął powoli wracać na parkiet w rundzie rewanżowej. Zaliczył udany występ przeciwko Pamapolowi AZS Częstochowa w Kędzierzynie. Wówczas, mimo kontuzji pachwiny, był jednym z najlepszych zawodników kędzierzynian. Po zakończeniu sezonu 2004/2005 klub nie przedłużył ze Stancelewskim kontraktu. W zespole pojawili się trzej nowi środkowi: Damian Domonik, Tomáš Kmeť i Aleksander Januszkiewicz. Mostostalu nie stać było na czwartego zawodnika na tej pozycji. Potem, 2005/2006, reprezentował barwy AZS-u PWSZ Nysa. W latach 2006–2009 był graczem Trefla Gdańsk. W sezonie 2009/2010 rozpoczął grę w pierwszoligowym Orle Międzyrzecz. Od sezonu 2010/2011 był zawodnikiem AZS-u PWSZ Nysa, natomiast od sezonu 2014/2015 jest środkowym UKS-u Mickiewicz Kluczbork[4].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Puchar Polski:

Mistrzostwo Polski:

Liga Mistrzów:

Mistrzostwo I ligi:

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze powołanie do kadry narodowej otrzymał w 1999 roku. W styczniu 2000 roku w barwach reprezentacji Polski wystąpił w turnieju kwalifikacyjnym do Igrzysk Olimpijskich. W decydującym spotkaniu z zespołem uległ Serbom. Z polskim zespołem wywalczył 5. lokatę na mistrzostwach Europy 2001. W 2002 roku brał udział w turnieju Ligi Światowej oraz w mistrzostwach świata w Argentynie. Kontuzje uniemożliwiły mu dalszą gry w reprezentacji. Rozegrał w niej 80 meczów w latach 1999–2002.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jarosław Stancelewski: Gdybym był w stanie, grałbym do dziś. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
  2. Młode talenty dostały nauczkę. "To była katorga". przegladsportowy.onet.pl. Cytat: Są też synowie byłych zawodników PlusLigi – Dmytro Kapelus czy Szymon Stancelewski (pol.).
  3. Julia Stancelewska zadebiutowała w TAURON Lidze!. volleywroclaw.pl. Cytat: Jej tatą jest wielokrotny reprezentant Polski Jarosław Stancelewski, czyli jeden z najlepszych polskich środkowych na przełomie XX i XXI wieku (pol.).
  4. Jarosław Stancelewski w Mickiewiczu Kluczbork. [dostęp 2014-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 grudnia 2014)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]