Jean de Meun
_(BM_1871,1209.1838).jpg) Jean de Meun, litografia Hippolyte Lecomte, 1820 | |
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1240 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
Jean de Meun także Jean de Meung urodzony jako Jean Chopinel lub Jean Clopinel (ur. ok. 1240 w Meung-sur-Loire, zm. ok. 1305 w Paryżu) – francuski pisarz, poeta i tłumacz epoki średniowiecza.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jean de Meun urodził się ok. 1240 r. w Meung-sur-Loire w rodzinie mieszczańskiej. Zmarł w r. 1305 w Paryżu, gdzie spędził ostatnie kilkanaście lat swego życia jako zamożny właściciel posesji przy Rue Saint-Jacques z wieżą, podwórkiem i ogrodem, który został opisany w 1305 r. jako dom zmarłego Jeana de Meunga i był następnie podarowany przez Adama d'Andely dominikanom[1][2]. Został pochowany w klasztorze Saint-Jacques w Paryżu.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie jego twórczości można wywnioskować, że zdobył edukację filozoficzną, teologiczną, literacką i przyrodniczą[3].
Zasłynął z dokończenia poematu Guillaumea de Lorrisa Opowieść o Róży (fr. Le Roman de la Rose). Lorris jest autorem 4068 wersetów alegorycznej opowieści przedstawiającej ideał miłości dwornej, zaś Meun kolejnych 17 722, które dopisał prawdopodobnie w latach 1275–80[4]. Dzieło o Róży było jednym z największych sukcesów książkowych francuskiego średniowiecza. Do naszych czasów przetrwało ponad 300 rękopisów i około 20 wczesnych, do 1538 roku, druków[3]. Forma przekazu i upodobania estetyczne obydwu autorów są odmienne. Lorris, wywodzący się z arystokracji, był wyrazicielem zasad dworskiej miłości, inspirowanych XII-wieczną poezją trubadurów, zaś część stworzona przez Menuna ma charakter bardziej filozoficzny i satyryczny[5].
Jean de Meun był człowiekiem dużej, jak na owe czasy, erudycji, zajmował się również tłumaczeniem tekstów łacińskich na język starofrancuski. Przetłumaczył m.in. De re militari Wegecjusza, listy Abelarda i Heloisy, Historia calamitatum Abelarda i De consolatione philosophiae Boecjusza[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Frankowska-Terlecka 1998 ↓, s. 7.
- ↑ Jean de Meun. Encyclopædia Britannica. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).
- ↑ a b c Gert Pinkernell: Ein chronologisches Repertorium wichtiger Autoren und Werke von 842 bis ca. 1960. Gert-Pinkernell.de, 2014. [dostęp 2020-06-07]. (niem.).
- ↑ a b Frankowska-Terlecka 1998 ↓, s. 8.
- ↑ Frankowska-Terlecka 1998 ↓, s. 7-27.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Małgorzata Frankowska-Terlecka. Pojęcie filozofii u Jana z Meun: druga część Powieści o Róży. „Analecta 7/2(14)”, 1998. Instytut Historii Nauki PAN.
- Gert Pinkernell, Ein chronologisches Repertorium wichtiger Autoren und Werke von 842 bis ca. 1960 [online], 2014 (niem.).