Przejdź do zawartości

Jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej (pot. ułomna osoba prawna, niezupełna osoba prawna, podmiot ustawowy) – podmiot stosunku cywilnoprawnego nieposiadający osobowości prawnej, lecz posiadający na mocy ustawy zdolność prawną.

Taka jednostka może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania mocą swojego działania, może także pozywać i być pozywaną. Członkowie takiej jednostki organizacyjnej co do zasady ponoszą za jej zobowiązania odpowiedzialność subsydiarną, tj. powstającą z chwilą jej niewypłacalności. W literaturze prawniczej odchodzi się od stosowania terminu „ułomnej osoby prawnej” na rzecz sformułowania „jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej”[1]. Jednostka organizacyjna tak samo jak osoba prawna ma nazwę i siedzibę.

W prawie polskim jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są:

Błędem jest włączanie do katalogu jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej spółki cywilnej (która jest umową), chociaż Kodeks pracy traktuje taką spółkę jako stronę stosunku pracy w charakterze pracodawcy.

Ustawa Prawo prywatne międzynarodowe odsyła w zakresie jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej do przepisów o prawie właściwym dla osób prawnych (jest to prawo państwa siedziby albo utworzenia)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Por. Andrzej Powierża, Jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, [w:] Studia i Materiały Wydziału Zarządzania UW [online], yadda.icm.edu.pl, 2005 [dostęp 2014-06-17]. Korespondencja w sprawie zdolności do czynności prawnej Biura Bezpieczeństwa Narodowego: http://prawo.vagla.pl/node/8800.
  2. Jerzy Poczobut (red.), Prawo prywatne międzynarodowe. Komentarz, Wolters Kluwer Polska, 2017.