Jennie Tourel

Jennie Tourel
Imię i nazwisko	Jennie Dawidowicz
Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1900 ; Witebsk
Pochodzenie	rosyjskie
Data i miejsce śmierci	23 listopada 1973 ; Nowy Jork
Typ głosu	mezzosopran
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	śpiewaczka
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jennie Tourel, właśc. Jennie Dawidowicz (Davidovich)^[1] (ur. 9 czerwca^?/22 czerwca 1900 w Witebsku, zm. 23 listopada 1973 w Nowym Jorku^[1]^[2]^[3]) – amerykańska śpiewaczka operowa pochodzenia rosyjskiego, mezzosopran.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Sama twierdziła, że urodziła się w 1910 roku w Montrealu, jednak informacja taka nie znajduje potwierdzenia^[1]. Po wybuchu rewolucji październikowej uciekła wraz z rodzicami z Rosji, na pewien czas zatrzymując się w Gdańsku^[2]. Tam według niektórych źródeł miała zadebiutować na scenie w Jasiu i Małgosi Engelberta Humperdincka^[1]. Z Gdańska wyjechała do Paryża, gdzie uczyła się śpiewu u Reynaldo Hahna oraz u Anny El-Tour, przyjmując później za swój pseudonim sceniczny anagram jej nazwiska^[1]^[2]^[3]. W 1929 roku wystąpiła w paryskim Théâtre des Champs Élysées w drobnej roli Dziewczyny Połowieckiej w Kniaziu Igorze Aleksandra Borodina^[1]. Od 1931 roku występowała w zespole Opéra Russe w Paryżu^[1]^[2]. W 1933 roku wystąpiła na deskach Opéra-Comique w tytułowej roli w Carmen Georges’a Bizeta^[1]^[3].

W 1937 roku wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie tytułową rolą w Mignon Ambroise’a Thomasa debiutowała na deskach Metropolitan Opera w Nowym Jorku^[1]^[2]. W Metropolitan Opera występowała później w latach 1943–1945 i 1946–1947^[1]^[2]. W 1943 roku śpiewała partię solową w amerykańskiej prapremierze kantaty Siergieja Prokofjewa Aleksander Newski pod batutą Leopolda Stokowskiego^[1]. W 1946 roku otrzymała amerykańskie obywatelstwo^[1]^[2]^[3]. Występowała na scenach amerykańskich i kanadyjskich^[1]. Zasłynęła przede wszystkim rolami we włoskim repertuarze operowym^[2]^[3]. W 1951 roku w Wenecji kreowała rolę Baby-Turka w prapremierowym przedstawieniu opery The Rake’s Progress Igora Strawinskiego^[1]^[2]^[3]. Była pierwszą wykonawczynią licznych pieśni Francisa Poulenka i Paula Hindemitha^[1]^[3]. Po raz ostatni wystąpiła w 1971 roku jako Hrabina w telewizyjnej realizacji Damy pikowej Piotra Czajkowskiego^[1]. Wykładała w Juilliard School of Music i Aspen School of Music^[1]^[2]^[3]. Jej uczennicą była Barbara Hendricks^[1].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 135. ISBN 978-83-224-0905-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3670. ISBN 0-02-865571-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 502. ISBN 978-0-19-533765-5.