Jeremejevit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jeremejevit z Namibii

Jeremejevit – minerał boranu glinu ze zmiennymi jonami fluorkowymi i wodorotlenkowymi[1]. Należy do grupy minerałów cyklokrzemianowych, jego wzór chemiczny to Al
6
B
5
O
15
(F,OH)
3
[2]. Przez 100 lat był uważany za jeden z najrzadszych kamieni szlachetnych na Ziemi[potrzebny przypis].

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

• Jeremejevit prezentuje unikalne właściwości pleochroiczne, co oznacza, że jego kolor zmienia się w różny sposób w zależności od kąta obserwacji[1]. • Krystalizuje się w układzie heksagonalnym[1]. • Osiąga twardość od 6.5 do 7.5 w skali Mohsa[3], a gęstość wynosi od 3.28 do 3.31 g/cm³[4]. • Jeremejevit może mieć kolor od ciemnoniebieskiego, który jest najbardziej ceniony i poszukiwany, po bezbarwny, bladożółty, a nawet brązowy[2]. • Wykazuje dwójłomność na poziomie Δ=0,013[5]. • Pozostawia białą rysę oraz posiada szklisty połysk i muszlowy przełam[4]. • Kryształy jeremejevitu można też łatwo pomylić z akwamarynem[5]. • Jeremejevit krystalizuje się w rombowym układzie kryształów i zazwyczaj tworzy kryształy pryzmatyczne o dobrze określonych ścianach[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje w pegmatytach granitowych lub wyrzutach wulkanicznych[5]. Współwystępuje najczęściej z albitem, gipsem, turmalinem, miką, skaleniem, fluorytem, topazem oraz kwarcem[2][3]. Kryształy bardzo rzadko występują w matriksie[5].

Przykładowe okazy
niebieski z Ochtendung, Niemcy
szlifowany, zielony z Namibii

Miejsce występowania[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy został opisany w 1883 roku w odłamkach skalnych górze Soktui w Górach Adun-Chilon, na Syberii. Został nazwany na cześć Pawła Władimirowicza Jeremiejewa, rosyjskiego mineraloga, inżyniera i profesora, który jako pierwszy zebrał okazy[1]. Jeremiejew początkowo myślał, że minerał ten to akwamaryn ze względu na jego niebieski kolor, ale późniejsza badania wykazały, że ​​jest to zupełnie nowy i odrębny gatunek minerału[2]. Odkrycie drugiego wystąpienia jeremejevitu, pierwotnie mylonego z akwamarynem, miało miejsce w Namibii w 1973 roku, a później potwierdzono je także w górach Pamiru w Tadżykistanie i okręgu Eifel w Niemczech[6]. Jeremejevit to minerał występujący globalnie, z odkryciami w różnych częściach świata. W Namibii, zwłaszcza w Górach Erongo, kryształy tego minerału charakteryzują się piękną niebieską barwą i doskonałą przezroczystością, związane z granitowymi pegmatytami. Również na Pustyni Namib stwierdzono występowanie jeremejevitów[2].

W innych częściach świata, takich jak Zimbabwe (Kopalnia Sandawana) czy Austria (region Styrii) również odnotowano obecność jeremejevitów. Na rynku kamieni szlachetnych najwyższą wartość przywiązuje się obecnie do kryształów pochodzących z farmy Ameib w Namibii. Dodatkowo, w Niemczech (Emmelberg) stwierdzono ostatnie znane złoże jeremejewitu, występujące w skałach wulkanicznych, związanego często ze skaleniami. Należy także wspomnieć o niedawnych odkryciach jeremejevitów w 2011 w Birmie, gdzie kryształy występują w kolorze żółtym lub bezbarwnym[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jeremejevite w: Mindat. Mindat. [dostęp 2024-01-01]. (ang.).
  2. a b c d e f g Mahmut MAT, Jeremejevite: Gemstone, Properties, Formation, Uses » Geology Science [online], Geology Science, 11 sierpnia 2023 [dostęp 2024-01-01] (ang.).
  3. a b C:\TYPESET\MDPWEB\Vol5proc.DVI [online], info/doclib/hom/jeremejevite.pdf [dostęp 2024-04-23].
  4. a b Jeremejevite Mineral Data [online], www.webmineral.com [dostęp 2023-12-31].
  5. a b c d BORNET Rémi, Jeremejevite - Encyclopedia [online], Le Comptoir Geologique - Minerals, Fossils and Gemstones for sale [dostęp 2023-12-31] (ang.).
  6. Jeremejevite | Smithsonian National Museum of Natural History [online], naturalhistory.si.edu [dostęp 2024-01-01] (ang.).