Topaz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Topaz
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Al
2
[SiO
4
|F,(OH)
2
]

Twardość w skali Mohsa

8[1]

Przełam

muszlowy, schodkowy[1]

Łupliwość

doskonała[1]

Pokrój kryształu

słupkowy, pręcikowy[1]

Układ krystalograficzny

rombowy[1]

Właściwości mechaniczne

kruchy[1]

Gęstość minerału

3,5-3,6 g/cm³[1]

Właściwości optyczne
Barwa

biała, żółta, niebieska, zielona, różowa, fioletowa, brunatna - może być także bezbarwny[1]

Rysa

biała[1]

Połysk

szklisty[1]

Inne

Topazminerał z gromady krzemianów, rozpowszechniony w wielu rejonach świata.

Nazwa pochodzi od gr. τοπάζιος (topázios) = poszukiwać lub od sanskryckiego słowa topas = ogień, co nawiązuje do pomarańczowo-złotej barwy i blasku szlachetnych odmian tego minerału[2][3].

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Kryształy topazów zbudowane są z zawierającego fluor krzemianu glinu(inne języki). Rzadko jest silnie zabarwiony, najczęściej przyjmuje kolor żółty z czerwonawym odcieniem, a najbardziej cenione są kamienie o barwie od różowej do pomarańczowej. Nadawać odcień mogą domieszki żelaza i chromu[4].

Topaz wykształca kryształy pręcikowe lub słupkowe, wrosłe lub narosłe, w skupieniach ziarnistych, promienistych lub zbitych. Zdarzają się okazy o masie do kilkuset kilogramów[1].

Niektóre odmiany topazów mogą utracić swoją barwę wskutek wystawienia na światło słoneczne[4]. Bezbarwne topazy po naświetleniu mogą uzyskać niebieska barwę, uzyskane w ten sposób okazy przedstawiają jednak niewielką wartość i mogą blednąć z czasem[1]. Dobra łupliwość topazów może utrudniać jubilerom obróbkę kamieni[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Topazy wykształcają się w druzach pegmatytowych, metasomatytach pneumatolitycznych i hydrotermalnych, zwłaszcza w grejzenach. Współwystępuje m.in. z kwarcem, turmalinem, kaseterytem, fluorytem i berylem[1].

Wystąpienia topazów stwierdzono m.in. w Thomas Range(inne języki) w Stanach Zjednoczonych, na Uralu w Rosji i w okolicach Schneckenstein(inne języki) w Saksonii, w Niemczech[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n Rupert Hochleitner, Minerały: kamienie szlachetne, skały, Warszawa: Multico, 2022, s. 358, ISBN 978-83-7763-613-8.
  2. Jerzy Żaba, Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów, Chorzów: Videograf, 2014, ISBN 978-83-7835-297-6, OCLC 899862630.
  3. Online Etymology Dictionary: topaz.
  4. a b c Walter Schumann, Kamienie szlachetne i ozdobne, Warszawa: Alma-Press, s. 118, ISBN 978-83-7020-645-1.