Jerzy Baumritter

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Baumritter
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1916
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 czerwca 1991
Warszawa

Zawód, zajęcie

neuropsycholog

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Jerzy Szymon Baumritter (ur. 1 kwietnia 1916 w Warszawie, zm. 14 czerwca 1991 tamże) – neuropsycholog, pracownik organów władz komunistycznych PRL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 kwietnia 1916 jako syn Izydora i Anny z domu Cukier[1]. Z wykształcenia był neuropsychologiem i pracował w tym zawodzie[2].

W drugiej połowie lat 40. sprawował stanowisko dyrektora departamentu w Ministerstwie Informacji i Propagandy, następnie na przełomie lat 40./50. był pracownikiem Polskiego Radia na stanowisku zastępcy dyrektora oraz dyrektora programowego, będąc odpowiedzialnym za kształt informacyjno-polityczny audycji[3][4]. Od 1954 do 1957 był zastępcą redaktora naczelnego „Trybuny Ludu”[5]. Pracował jako redaktor wielkiej encyklopedii powszechnej PWN, pełnił funkcję sekretarza POP PZPR w PWN, skąd został usunięty wskutek antysemickiej kampanii marcowej 1968[6][7].

Zmarł 14 czerwca 1991 w Warszawie[1]. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 38, grób 58)[8]. Jego żoną była Ewa, z którą miał syna Danka (1950-1975)[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Baumritter. ancestry.co.uk. [dostęp 2018-01-28].
  2. ↑ Jerzy Baumritter. wyborcza.pl, 2011-06-14. [dostęp 2018-01-28].
  3. ↑ Jerzy Myśliński. Kadra kierownicza Polskiego Radia w latach 1944-1960. „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”. 30/1, s. 74, 1991. 
  4. ↑ Wywiad z redaktorem Andrzejem Zalewskim. cbr.gov.pl. [dostęp 2018-01-28].
  5. ↑ Grzelewska 1990 ↓, s. 149.
  6. ↑ Bartosz Marzec, Rafał Świątek: Marzec 1968 – opowieść wciąż trwa. rp.pl, 2009-04-23. [dostęp 2018-01-28].
  7. ↑ Bronisław Świderski: Marzec '68 - mit romantyczny?. newsweek.pl, 2006-03-24. [dostęp 2018-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-29)].
  8. ↑ Jerzy Baumritter. nekropole.info. [dostęp 2018-01-28].
  9. ↑ M.P. z 1954 r. nr 103, poz. 1289.
  10. ↑ M.P. z 1947 r. nr 63, poz. 463.
  11. ↑ M.P. z 1951 r. nr 33, poz. 402.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Danuta Grzelewska. „Materiały Pomocnicze do Historii Dziennikarstwa Polski Ludowej” t. 19, pod red. A. Słomkowskiej, Warszawa 1988 : [recenzja]. „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”. 29/3-4, 1990. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Baumritter&oldid=73264692”