Jerzy Bojańczyk

Jerzy Bojańczyk
	; Jerzy Bojańczyk (1935)
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1881 ; Włocławek
Data i miejsce śmierci	21 października 1947 ; Włocławek
Rodzaj działalności	działacz sportowy i samorządowy
	p.o. prezydenta Włocławka
Przynależność	Rada Miejska
Okres urzędowania	od 1920; do 1920
	Prezes
Przynależność	Włocławska Ochotnicza straż pożarna
Okres urzędowania	od 1926; do 1928
	Prezes PZTW
Przynależność	Polski Związek Towarzystw Wioślarskich
Okres urzędowania	od 1932; do 1939
	Prezes WTW
Przynależność	Włocławskie Towarzystwo Wioślarskie
Okres urzędowania	od 1921; do 1947
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Zygmunt Bojańczyk (ur. 2 maja 1881 we Włocławku, zm. 21 października 1947 tamże) – polski działacz społeczny związany z Włocławkiem, p.o. prezydenta miasta (1920), przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej (1945–1947).

Życiorys

Urodził się w rodzinie włocławskiego przemysłowca i browarnika Wincentego Alberta Bojańczyka (1850–1926) i Heleny z Kocent-Zielińskich (1860–1921). Ukończył 4-klasową Wydziałową Szkołę Realną i Gimnazjum Realne we Włocławku, następnie odbył studia i praktykę piwowarską w Niemczech. Po powrocie do kraju przejął od ojca prezesurę nad spółką „Browar i Słodownia SA”. Działał społecznie, pozostając od 1902 członkiem Włocławskiego Towarzystwa Wioślarskiego oraz naczelnikiem przystani miejskiej. W latach 1918–1939 pełnił obowiązki prezesa Towarzystwa Wioślarskiego we Włocławku, z jego inicjatywy powstała m.in. nowa przystań miejska oraz nowa siedziba (pałacyk) Towarzystwa przy ul. Piwnej 3. W 1930 pomagał w zakładaniu Kujawskiego Klubu Wioślarskiego^[1]. Od 1919 pełnił również obowiązki wiceprezesa Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich, a w latach 1932–1939 był jego prezesem. Sędziował na głównych regatach wioślarskich w Amsterdamie (1928) i Berlinie (1936), był także przewodniczącym komisji sędziowskiej na mistrzostwach wioślarskich w Polsce w latach 1933–1939. Sprawował funkcję wiceprezesa Międzynarodowej Federacji Towarzystw Wioślarskich (FISA) w Szwajcarii.

Udzielał się w samorządzie miejskim, sprawując od 1919 mandat radnego Rady Miejskiej we Włocławku (ponowny wybór w 1927). W tym samym roku objął funkcję wiceprezydenta miasta, którą pełnił do czerwca 1921 (de facto: końca roku). W 1920 powierzono mu funkcję prezydenta, którą sprawował od czerwca do sierpnia 1920. W 1920 wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Od 1931 był wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej. Działał także w Ochotniczej Straży Pożarnej, od 1926 sprawował funkcję jej prezesa we Włocławku.

W czasie II wojny światowej pracował jako księgowy w fabryce surogatów kawowych. Po zakończeniu działań wojennych ponownie objął prezesurę Towarzystwa Wioślarskiego w mieście. Zabezpieczał porzucone przez władze niemieckie mienie miejskie. Rozwinął działalność polityczną, organizując struktury Stronnictwa Demokratycznego w mieście – był jego pierwszym prezesem. Z ramienia SD zasiadał w Miejskiej Radzie Narodowej, sprawując funkcję jej przewodniczącego (1945–1947).

Jerzy Bojańczyk był dwukrotnie żonaty. W 1921 poślubił Florentynę Kleczkowską, w 1945 będąc wdowcem ożenił się z Zofią Lewandowską, tancerką rewiową.

Zmarł jesienią 1947, został pochowany w grobowcu rodzinnym przy głównej alei na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku (sektor 36-1-11)^[2].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)^[3]
Złoty Krzyż Zasługi^[4]
Złoty Medal za Zasługi dla Pożarnictwa^[4]
Państwowa Odznaka Sportowa^[4]

Upamiętnienie

Uchwałą Rady Miasta Włocławka nr XVII/124/91 z dnia 30 grudnia 1991 zmieniono nazwę śródmiejskiej ulicu gen. Karola Świerczewskiego (pierwotnie ulica Botaniczna, potem gen. Pierackiego) na Jerzego Bojańczyka^[4].

Przypisy

↑ Ryszard L. Kobendza, Zarys dziejów wioślarstwa we Włocławku 1886–1939, Włocławek 1990, s. 70.
↑ Cmentarze Komunalne we Włocławku [online], wloclawek.grobonet.com [dostęp 2022-06-15] .
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 631 „za zasługi, położone na polu propagandy sprawy polskiej podczas wojny światowej oraz na polu pracy społecznej, samorządowej i gospodarczej”.
↑ ^a ^b ^c ^d Jerzy Zygmunt Bojańczyk [online], historiawloclawka.pl [dostęp 2022-06-15] .

Bibliografia

Włocławski słownik biograficzny. T. 2 (pod red. Stanisława Kunikowskiego), Włocławskie Towarzystwo Naukowe, Wydawnictwo „Lega”, Włocławek 2005.

Linki zewnętrzne

[1] Ryszard L. Kobendza, Zarys dziejów wioślarstwa we Włocławku 1886–1939, Włocławek 1990, s. 70.

[2] Cmentarze Komunalne we Włocławku [online], wloclawek.grobonet.com [dostęp 2022-06-15] .

[3] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 631 „za zasługi, położone na polu propagandy sprawy polskiej podczas wojny światowej oraz na polu pracy społecznej, samorządowej i gospodarczej”.

[:0-4] Jerzy Zygmunt Bojańczyk [online], historiawloclawka.pl [dostęp 2022-06-15] .

[1]

[2]

[3]

[4]

Królestwo Polskie	Jan Neygart Franciszek Nowodworski Franciszek Olszewski Wojciech Kusociński Józef Żadarnowski Paweł Lutnicki (p.o.) Ignacy Maszewski Ignacy Paszkiewicz Teodor Glotz Ludwik Zaremba Włodzimierz Dobrowolski Paweł Podolszyc Lew Sierzputowski Alfons Puchowicz Dymitr Nosenko Józef Stankiewicz Siergiej Sielichowski Stanisław Niwiński
II Rzeczpospolita	Stanisław Boryssowicz Antoni Wawrzyniecki Jerzy Bojańczyk (p.o.) Jan Roliński August Krause Czesław Gajzler Stefan Pachnowski Tytus Czaki (komisarz rządowy) Romuald Wojciechowski (tymczasowy) Leonard Kowalewski Witold Mystkowski
Polska Ludowa	Teofil Hajdo Ignacy Kubecki Bogumił Wesołowski Józef Zawiślak Stanisław Rejmanowski Ryszard Jaśkiewicz Jadwiga Biedrzycka Andrzej Wask Władysław Dolecki Marian Uba Tadeusz Joachimiak
III Rzeczpospolita	Tadeusz Joachimiak Urszula Palińska Ryszard Chodynicki Stanisław Wawrzonkoski Władysław Skrzypek Andrzej Pałucki Marek Wojtkowski Krzysztof Kukucki