Jerzy Szeptycki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Szeptycki
Data i miejsce urodzenia

6 października 1915
Grodno

Data i miejsce śmierci

23 października 2004
Los Angeles

Narodowość

polska

Alma mater

Politechnika Warszawska, Uniwersytet Południowej Kalifornii

Praca
Budynki

Narodowe Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej w Doylestown

Jerzy Szeptycki (ur. 6 października 1915 w Grodnie, zm. 23 października 2004 w Los Angeles) – inżynier architekt, narodowiec.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował architekturę na Politechnice Warszawskiej, uzyskując tam absolutorium przed wybuchem II wojny światowej. Pod pseudonimem Jerzy Stokowski publikował w dzienniku „ABC” recenzje wystaw i teksty na temat sztuki. Związany był ze środowiskiem narodowych radykałów. Podczas wojny wchodził w skład Służby Cywilnej Narodu (w Grupie Wychowania Narodowego stał na czele Wydziału Kultury Narodowej) oraz był żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych. Uczestniczył w powstaniu warszawskim. Wywieziony do Niemiec publikował w „Kronice” (pismo wydawane we Frankfurcie nad Menem)[1].

W 1948 wyjechał do USA, gdzie studiował architekturę na Uniwersytecie Południowej Kalifornii (1952). W latach 1954-1956 pracował w Wytwórni Disneya, gdzie planował Disneyland. Od 1955 prowadził własną pracownię. Specjalizował się w projektowaniu obiektów o charakterze sakralnym (ponad 30 kościołów w Kalifornii), stworzył m.in. bazylikę oo. paulinów w Doylestown („Amerykańska Częstochowa”)[2].

Na emigracji angażował się w działalność organizacji polonijnych (działacz i prezes stowarzyszenia „Samopomoc”)[3].

Otrzymał nagrodę im. Brata Alberta Chmielowskiego (1988) oraz odznaczenie Polonia Mater Nostra Est (1998)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934-1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, IPN, Warszawa 2011, s. 279, przypis nr 177.
  2. Zmarli, [w:] „Więź”, 2005, nr 561, s. 151-152.
  3. Cz. Nowiński, Stowarzyszenie Emigracji Polskiej w Kalifornii „Samopomoc” 1950-1975, „Studia Polonijne”, 25, 2004, s. 146, 148-150, 152, 179, 185.
  4. Zmarli, [w:] „Więź”, 2005, nr 561, s. 152

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934-1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, IPN, Warszawa 2011, s. 279, przypis nr 177.
  • Zmarli, [w:] „Więź”, 2005, nr 561, s. 151-152.