Jewgienij Laszko

Eugeniusz Laszko

Евгений Антонович Ляшко

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	22 lipca 1903 w Łodzi
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Czerwona ludowe Wojsko Polskie Armia Radziecka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Jewgienij (Eugeniusz) Antonowicz Laszko ros. Евгений Антонович Ляшко (ur. 22 lipca 1903 w Łodzi, zm. ?) – podpułkownik Armii Czerwonej, generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Syn Antoniego i Zofii, podczas służby w Armii Czerwonej deklarował narodowość rosyjską. Do 1914 uczył się w łódzkiej szkole średniej, potem został ewakuowany w głąb Rosji. W październiku 1921 wstąpił do Armii Czerwonej. W 1922 brał udział w walkach z basmaczami. 1925-1926 w wyższej szkole dowódców artylerii specjalnego przeznaczenia w Moskwie, zastępca dowódcy baterii, a od 1932 dowódca baterii. Od lutego 1938 szef sztabu pułku artylerii, w czerwcu 1938 zwolniony ze służby, w lipcu 1939 ponownie powołany. Wykładał artylerię w szkole oficerskiej w Leningradzie, a od 1941 w Tomsku. Zastępca komendanta szkoły artylerii. W lipcu 1944 skierowany do służby w WP, został zastępcą komendanta Oficerskiej Szkoły Artylerii ds. liniowych w Riazaniu, a następnie w Chełmie. Od marca 1945 dowódca 3 Warszawskiej Brygady Haubic, brał udział w walkach nad Odrą, w ataku na Berlin i w walkach nad Łabą. Od września 1945 dowódca 12 Łużyckiej Brygady Artylerii Ciężkiej. Od sierpnia 1946 komendant Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu (od marca 1951: Wyższej Szkoły Artylerii). Inicjator budowy Pomnika Artylerzysty w Toruniu. W grudniu 1946 awansowany na generała brygady. Od jesieni 1953 do sierpnia 1957 dowódca artylerii Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu. Jesienią 1957 powrócił do ZSRR. Dalsze jego losy nie są znane.

Odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy I klasy (1949)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1954)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1946)
• Order Virtuti Militari V klasy (1945)
• Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1945)
• Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie, 1954 i 1957)
• Medal za Warszawę 1939–1945
• Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1954)
• Order Lenina (1946)
• Order Czerwonego Sztandaru (1944)
• Order Czerwonej Gwiazdy (1942)
• Medal „Za wyzwolenie Warszawy”
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal „Za zdobycie Berlina”

Bibliografia

• Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. II: I-M, Toruń 2010, s. 350-352.