Jezioro Łagowskie
52°19′28″N 15°17′16″E/52,324444 15,287778 Jezioro Łagowskie | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
106,2[1] m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia | |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Długość linii brzegowej |
8300 m[2] |
| Objętość |
4348,7 tys. m³[1] |
| Hydrologia | |
| Klasa jakości wody |
II (2014) |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające | |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie gminy Łagów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego  | |
| 52°19′28″N 15°17′16″E/52,324444 15,287778
| |
Jezioro Łagowskie – jezioro rynnowe w Polsce, położone w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Łagów, na Pojezierzu Lubuskim.
Jezioro Łagowskie jest połączone krótkim kanałem z leżącym na północ od niego jeziorem Ciecz. Na przesmyku między jeziorami leży wieś Łagów. Jezioro jest w całości położone na obszarze Łagowskiego Parku Krajobrazowego. Od wschodu do jeziora wpada niewielki ciek niosący nadmiar wód z Jeziora Cichego[3].
Hydronimia[edytuj | edytuj kod]
Do 1945 roku jezioro nazywane było Lagower See[4]. Obecna nazwa została wprowadzona urzędowo 2 lutego 1949 roku[5]. Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Łagowskie[6]. Państwowy rejestr nazw geograficznych jako nazwę prawidłową podaje Łagowskie, a nazwę Jezioro Łagowskie traktuje jako nazwę oboczną[7].
Morfometria[edytuj | edytuj kod]
Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 82,4 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 5,3 m, a maksymalna to 13,5 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 106,2 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 4348,7 tys. m³[2]. Natomiast A. Choiński podał wielkość jeziora jako 76,5 ha[1].
Według Mapy Podziału Hydrograficznego Polski leży na terenie zlewni szóstego poziomu Zlewnia jez. Łagowskiego[8]. Identyfikator MPHP to 176259[8]. Powierzchnia zlewni jeziora wynosi 47,87 km²[9].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Brzegi jeziora są strome oraz poprzecinane dolinkami utworzonymi przez spływające wody. Południowe, zachodnie i wschodnie brzegi porośnięte są lasami mieszanymi na które składają się głównie buki, sosny, świerki oraz dęby. Jedynie brzeg północny pozostaje niezalesiony, gdyż przylega do zabudowań miejscowości Łagów[9].
Roślinność wynurzona w jeziorze jest pospolita, reprezentowana głównie przez trzcinę pospolitą, grążela żółtego i mannę mielec. Roślinność tego typu występuje do głębokości 1,5 m i zajmuje 2,3 ha powierzchni jeziora. Znacznie bardziej rozwinięta jest roślinność zanurzona, reprezentowana głównie przez rdestnicę połyskującą, moczarkę kanadyjską, wywłócznik, mech i ramienicę. Roślinność tego typu występuje do 5 metrów głębokości i zajmuje około 40% powierzchni dna jeziora[9].
Według typologii rybackiej jest to jezioro typu leszczowego[9].
Zagospodarowanie[edytuj | edytuj kod]
Administratorem wód jeziora jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie. Utworzył on obwód rybacki, który obejmuje wody jezior Ciecz i Łagowskiego oraz wody cieku Łagowa od jego wypływu z jeziora Ciecz, aż do ujścia (Obwód rybacki Jeziora Trześniowskie (Ciecz) na rzece Łagowa – nr 1)[10]. Gospodarkę rybacką prowadzi na jeziorze Polski Związek Wędkarski Okręg w Zielonej Górze[11].
Jezioro pełni również funkcje rekreacyjne. Nad jego brzegami według danych z 2005 roku usytuowanych było 15 ośrodków wczasowych i pól namiotowych[9]. Liczne są wypożyczalnie sprzętu wodnego, w szczególności kajaków oraz rowerów wodnych[12]. Od 2018 roku na jeziorze funkcjonuje kąpielisko wyznaczone z zasadami dyrektywy kąpieliskowej Przystań Wodna ZSMP w Łagowie. W 2021 roku jego jakość wód oceniono jako doskonałą[13].
Czystość wód i ochrona środowiska[edytuj | edytuj kod]
W latach 1988, 1994, 2000 oraz 2005 stan wód jeziora sklasyfikowano według ówczesnych kryteriów w II klasie czystości[9]. Negatywny wpływ na ocenę czystości jeziora miał wysoki poziom fosforanów w warstwie przydennej oraz całkowicie odtleniony hypolimnion. W okresie letnim przekroczone były poziomy azotu ogólnego i BZT5. Mimo to średnia przeźroczystość wód jeziora osiąga wartości około 4 metrów[9]. Badania prowadzone w 2014 roku przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Zielonej Górze zaliczyły wody jeziora do II klasy jakości[14]. Akwen ma III kategorię podatności na degradację co znaczy, że charakteryzuje się słabymi warunkami naturalnymi i nie jest odporny na degradujące wpływy zewnętrzne. Decyduje o tym niewielka stratyfikacja wód, niewielka objętość w stosunku do długości brzegów oraz wysoki procent wymiany wód jeziora w ciągu roku wynoszący około 190%[9].
Jezioro leży na terenie Łagowsko-Sulęcińskiego Parku Krajobrazowego oraz na obszarze Natura 2000 o nazwie Buczyny Łagowsko-Sulęcińskie[15].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 540. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c d e Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 22-23, ISBN 83-86001-29-1.
- ↑ Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie”, Ujednolicony wykaz obwodów rybackich 2022 [online], dane.gov.pl [dostęp 2023-10-02].
- ↑ Lagow, Meßtischblatt nr. 3657, 1:25 000, 1932
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 2 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 7)
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 185, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 71179
- ↑ a b Hydroportal, Informatyczny System Osłony Kraju [dostęp 2022-06-22].
- ↑ a b c d e f g h Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Zielonej Górze, Komunikat o jakości wód jeziora Łagowskiego w 2005 roku [online], 2006 [zarchiwizowane z adresu 2022-06-20].
- ↑ Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Szczecinie: Rozporządzenie Nr 6/2016 Dyrektora RZGW z dnia 21 marca 2016 r.. e-dziennik.szczecin.uw.gov.pl, 01 maja 2016. [dostęp 2022-06-22].
- ↑ Polski Związek Wędkarski Okręg w Zielonej Górze, Wykaz wód [online], 2022 [dostęp 2022-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-26].
- ↑ Prawdziwe tłumy w Łagowie! Naszą Lubuską Perłę w długi weekend odwiedzili turyści z regionu, ale i z ościennych województw | Świebodzin Nasze Miasto [online], swiebodzin.naszemiasto.pl, 15 czerwca 2020 [dostęp 2022-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-25].
- ↑ Kąpielisko Przystań Wodna ZSMP w Łagowie na jeziorze Łagowskim [online], Serwisk kąpieliskowy Głównego Inspektoratu Sanitarnego.
- ↑ Ocena jednolitych części wód powierzchniowych rzecznych i jeziornych w województwie lubuskim za rok 2016 [online], www.zgora.pios.gov.pl, 26 grudnia 2017 [dostęp 2021-07-07].
- ↑ Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Obszar Natura 2000 - Buczyny Łagowsko-Sulęcińskie [online], web.archive.org, 22 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-29].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jezioro Łagowskie – warunki dla wędkarzy, zdjęcia 2011 i 2012
- Jezioro Łagowskie, zdjęcia lotnicze, charakterystyka