Joanna Sachse
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| profesor nauk filologicznych | |
| Specjalność: filologia indyjska, filologia klasyczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Joanna Sachse (ur. 14 lutego 1948 we Wrocławiu) − polska filolog, specjalizująca się w filologii indyjskiej, filologii klasycznej i literaturoznawstwie; nauczyciel akademicki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w 1948 roku we Wrocławiu jako córka Jana i Anny Nikliborców. Po ukończeniu szkoły średniej odbyła studia wyższe w latach 1966−1971 na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego (UWr), studiując filologię klasyczną oraz, w ramach indywidualnego toku studiów, indologię. W 1971 roku uzyskała stopień magistra filologii klasycznej. Stopień naukowy doktora filologii indyjskiej uzyskała w 1977 roku na podstawie rozprawy pt. Relacja Megasthenesa jako źródło wiedzy o Indiach starożytnych, której promotorem była profesor Hanna Wałkówska. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk filologicznych w zakresie filologii klasycznej otrzymała w 1987 roku na podstawie rozprawy pt. Ze studiów nad Bhagawadgitą[1].
Od 1972 roku związana jest zawodowo z Instytutem Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie w 1993 roku otrzymała nominację na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W 2002 roku uzyskała tytuł profesora nauk humanistycznych. W latach 1991–2012 była kierownikiem Zakładu Filologii Indyjskiej UWr. Przez dwie kadencje, w latach 1978−1981 i 1991−1994, pełniła funkcję wicedyrektora ds. dydaktyki, a w latach 2005–2008 dyrektora Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej. Ponadto była sekretarzem Wrocławskiego Koła Polskiego Towarzystwa Filologicznego. W latach 1997–2000 sprawowała opiekę nad Studium Doktoranckim na Wydziale Filologicznym UWr. Za swoją działalność została odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi[1]. W 2011 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
Dorobek naukowy
[edytuj | edytuj kod]W swojej działalności naukowej łączy dwie specjalności starożytne: filologię klasyczną oraz filologię indyjską. Znajduje to wyraz w jej pracach poświęconych wizerunkowi Indii starożytnych w literaturze greckiej i łacińskiej. Poświęcone są one zawsze ustaleniu źródeł przekłamań widniejących w starożytnych opisach Indii, a tym samym rehabilitacji ich autorów, często pochopnie uznawanych za niewiarygodnych[1]. Do ważniejszych jej prac należą[3]:
- Megasthenes o Indiach, Wrocław 1981.
- Bhagawadgita czyli Pieśń Pana, Wrocław-Kraków 1988.
- Meghadūta: obłok – posłańcem, Katowice 1994.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Była zamężna od roku 1968. Jej mężem był prof. Krzysztof Sachse (1942–2021), wykładowca Politechniki Wrocławskiej; mieli dwoje dzieci.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Prof. dr hab. Joanna Sachse, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-04-01].
- Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 9, Nr 1 (82), styczeń 2003, s. 21.