Joaquín Nin-Culmell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joaquín Nin-Culmell
Ilustracja
Portret Joaquína Nin-Culmella, mal. Paul Swan (1924)
Imię i nazwisko

Joaquín María Nin-Culmell

Data i miejsce urodzenia

5 września 1908
Berlin

Pochodzenie

kubańskie

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 2004
Berkeley

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista

Multimedia w Wikimedia Commons

Joaquín María Nin-Culmell[1][2][3] (ur. 5 września 1908 w Berlinie[1][2][3], zm. 14 stycznia 2004 w Berkeley[4]) – kubański kompozytor i pianista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem kompozytora Joaquína Nina[1][2][3]. Uczył się w Schola Cantorum de Paris, następnie studiował u Paula Dukasa w Konserwatorium Paryskim[1][2][3]. W latach 1930–1934 kształcił się prywatnie u Manuela de Falli w Granadzie[1][2]. Gry na fortepianie uczył się u Alfreda Cortota i Ricardo Viñesa[1][2][3]. Debiutował publicznie jako pianista w 1931 roku i przez kilka lat koncertował w Europie[1]. W 1938 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych[1][2], w 1951 roku otrzymał obywatelstwo amerykańskie[3]. Wykładał na Williams College w Williamstown w stanie Massachusetts (1940–1950) oraz na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (1950–1974)[1][2].

Opublikował pracę The music of Cuba (Waszyngton 1943)[3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Jego twórczość kompozytorska osadzona jest w ramach hiszpańskiej tradycji muzycznej, nawiązuje do dorobku Manuela de Falli[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2][3])

Utwory orkiestrowe

  • Homenaje a Falla (1933)
  • Koncert fortepianowy (1946)
  • 3 Piezas antiguas espanolas (1961)
  • Diferencias (1962)
  • Koncert wiolonczelowy (1962)

Utwory kameralne

  • Trio fortepianowe (1929)
  • Kwintet fortepianowy (1936)
  • Suita na wiolonczelę solo (1964)
  • Celebration for Julia na kwartet smyczkowy i dzwonki (1981)

Utwory na gitarę

  • 6 Variations and Theme by Luis de Milán (1945)
  • La Matilda y El Emilio (1990)

Utwory fortepianowe

  • Tres impresiones (1929)
  • Sonata brève (1932)
  • 3 Homages (1941)
  • Tonadas (4 zeszyty, 1959–1961)
  • Alejandro y Luis (1983)
  • 12 Danzas Cubanas (1985)

Utwory organowe

  • Variations on a Theme by Bach (1987)
  • Sinfonia de los Misterios (1994)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • 2 poemas de Jorge Manrique na sopran i kwartet smyczkowy (1936)
  • Missa in honorem Sanctae Rosae na chór i instrumenty dęte blaszane (1963)
  • Cantata del Padre Pradas na głos, klawesyn i smyczki (1966)
  • Dedication Mass na chór i organy (1970)
  • 6 Popular Sephardic Songs na głos i organy lub fortepian (1982)
  • 10 de Octubre! na chór i instrumenty dęte (1990)
  • Ragpicker’s Song na chór i fortepian (1995)

Opera

  • La Celestina (1965–1985)

Balety

  • Don Juan (1959)
  • El burlador de Sevilla (1965)
  • Le rêve de Cyrano (1978)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 74. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2611–2612. ISBN 0-02-865529-X.}
  3. ↑ a b c d e f g h Martha Furman Schleifer, Gary Galván: Latin American Classical Composers: A Biographical Dictionary. Lanham: Scarecrow Press, 2002, s. 392–393. ISBN 978-0-8108-4517-6.
  4. ↑ Joaquin Nin-Culmell, 95; Writer’s Brother Taught Music at UC Berkeley. latimes.com, 2004-01-22. [dostęp 2023-07-02]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joaquín_Nin-Culmell&oldid=70769906”