Johann Friedrich Edelmann

Johann Friedrich Edelmann
Jean-Frédéric Edelmann
Data i miejsce urodzenia	5 maja 1749 ; Strasburg
Pochodzenie	alzackie
Data i miejsce śmierci	17 lipca 1794 ; Paryż
Gatunki	muzyka poważna, muzyka klasycystyczna
Zawód	kompozytor, klawesynista, pianista

Johann Friedrich Edelmann, fr. Jean-Frédéric Edelmann (ur. 5 maja 1749 w Strasburgu, zm. 17 lipca 1794 w Paryżu^[1]^[2]^[3]) – kompozytor, klawesynista i pianista pochodzenia alzackiego^[1]^[2].

Życiorys

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Strasburskim (1770)^[2]. Od około 1774 roku działał w Paryżu^[1]^[2]^[3]. Do grona jego uczniów należeli m.in. Étienne Méhul i Louis Adam^[2]. Po wybuchu rewolucji francuskiej przyłączył się do stronnictwa jakobinów i został mianowany administratorem departamentu Dolnego Renu^[2]^[3]. Został stracony na gilotynie w okresie rządów terroru^[1]^[2]^[3].

W swojej twórczości nawiązywał do dorobku Ch.W. Glucka i włoskiej szkoły klawiszowej^[1]. W utworach na instrumenty klawiszowe wprowadzał efekty orkiestrowe, w tym unisonowe prowadzenie tematów i kilkukrotne wzmacnianie ostatnich akordów^[1]. Swoją działalnością przyczynił się do popularyzacji fortepianu we Francji^[1]^[2].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[2])

Utwory instrumentalne

6 sonat na klawesyn i skrzypce ad libitum op. 1 (Paryż 1775)
6 sonat na klawesyn i skrzypce ad libitum op. 2 (Paryż 1776)
2 divertissements na klawesyn i skrzypce ad libitum op. 3 (Paryż 1776)
Sinfonie na klawesyn, 2 skrzypcie, 2 rogi i wiolonczelę ad libitum op. 4 (Paryż 1776)
4 sonaty na klawesyn i skrzypce ad libitum op. 5 (Paryż 1777)
3 sonaty na klawesyn i skrzypce ad libitum op. 6 (Paryż 1778)
2 sonaty na klawesyn i skrzypce ad libitum op. 7 (Paryż 1779)
3 sonaty na klawesyn i skrzypce ad libitum op. 8 (Paryż 1779)
4 kwartety na klawesyn, 2 skrzypiec i altówkę op. 9 (Paryż 1781)
4 sonaty na klawesyn i skrzypce ad libitum op. 10 (Paryż 1782)
Koncert na klawesyn, 2 skrzypiec, 2 oboje, 2 rogi i bas ad libitum op. 12 (Paryż 1782)
4 sonates en quatuor na klawesyn, 2 skrzypiec i bas ad libitum op. 13 (Paryż 1784)
3 koncerty na klawesyn, 2 skrzypice i altówkę op. 14 (Paryż 1785)
4 divertissements na klawesyn, 2 skrzypiec i altówkę op. 15 (Paryż 1786)
Airs pour clavecin ou le forte piano op. 16 (Paryż 1788)

Utwory sceniczne

scène lirique La Bergère des Alpes (wyst. Paryż 1781)
drame lyrique Ariane dans l’isle de Naxos (wyst. Paryż 1782)
opera-baler Diane et l’amour (wyst. Paryż 1802)
balet Feu (wyst. Paryż 1782)

Oratorium

Esther (wyst. Paryż 1781)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 3–4. ISBN 83-224-0344-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 985–986. ISBN 0-02-865527-3.
↑ ^a ^b ^c ^d Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 178. ISBN 978-0-8108-7183-0.

Linki zewnętrzne

Johann Friedrich Edelmann – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 3–4. ISBN 83-224-0344-5.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 985–986. ISBN 0-02-865527-3.

[boer-3] Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 178. ISBN 978-0-8108-7183-0.

[1]

[2]

[3]